De DSM is de handleiding voor diagnostiek en statistiek van psychische aandoeningen. De DSM geldt in de meeste landen (óók in Nederland) als dè standaard voor psychiatrische diagnostiek. (Zònder DSM-IV diagnose ook geen hulpverlening, behandeling, vergoeding, leerlinggebonden financiering, PGB enz...).
De DSM bestaat al sinds 1952 en is in de loop der jaren meermalen radicaal veranderd. Het concept van het "autistisch spectrum" is relatief recent en in de nieuwste uitvoering (de DSM-V) worden een aantal ingrijpende wijzigingen voorgesteld.
Geen Asperger of PDD-NOS meer?
Één van die veranderingen die op stapel staat en die wereldwijd erg veel stof doet opwaaien, is het verdwijnen van de verschillende Autisme Spectrum Stoornissen zoals het syndroom van Asperger, de Desintegratiestoornis van de kinderleeftijd (DES), het RET-syndroom), en de Pervasieve ontwikkelingsstoornis Niet Anderszins Omschreven, (PDD-NOS). Deze aandoeningen worden in de nieuwe versie samen ondergebracht onder de bestaande aandoening: Autisme Spectrum Stoornis (ASS).
Aangezien deze ziektebeelden elkaar grotendeels overlappen, vinden veel psychiaters het een goede ontwikkeling dat er slechts één diagnostische categorie voor alle autistische aandoeningen komt. De huidige gedetaileerde onderverdeling vinden zij onwerkbaar en nodeloos verwarrend. De nieuwe DSM-V wil hier een einde aan maken.
Nieuwe diagnoses
Naast het schrappen van een aantal diagnoses, worden in de nieuwe DSM-V tevens een aantal nieuwe aandoeningen voorgesteld, waaronder de "Sociale Communicatie Stoornis", waarvan de symptomen nu zijn opgenomen binnen het autistisch spectrum (o.a. Problemen met het sociale gebruik van verbale en non-verbale communicatie).
Welke (positieve of negatieve) gevolgen e.e.a. zal gaan hebben voor de mensen die nu en straks met het autistisch spectrum en aanverwante "stoornissen" te maken hebben, is nu nog niet te overzien.
Hoopvol
Hoopvol is in ieder geval wel dat mensen die in de huidige situatie door "overlapping" van diagnostiek en behandeling tussen wal en schip raken, straks onder één noemer vallen en dat genoemde diagnostiek, begeleiding en behandeling dus meer en meer op de persoon en zijn of haar individuele symptomen zal moeten worden toegesneden.
En dat is zeker geen slechte ontwikkeling...!
2 opmerkingen:
Als het maar niet weer leidt tot verkapte "bezuinigingen"...
Dit is geen goede ontwikkeling. De verschillende aandoeningen zijn aan autisme verwante stoornissen en verschillen flink van elkaar. De genoemde overlapping is juist het risico.
Om nu de juiste diagnose te stellen en daarop volgend (eventueel) behandeling te starten is uitermate en zorgvuldig werk van een arts nodig. Wanneer er “makkelijker” en sneller diagnose gesteld kan worden omdat iemand sneller in een binnen de criteria van de DSM valt is er een risico dat de behandeling onvoldoende aansluit bij wat de cliënt net nodig heeft.
Een reactie posten