Ruim twee jaar na het verschijnen van Moederen met autisme is er van haar rustige leven niets meer over. Sigrid Landman werkt in de thuiszorg, geeft lezingen, schrijft haar vingers blauw, droomt van een bestseller en bestiert haar geheel autistische gezin. Drieendertig columns vormen het langverwachte vervolg op haar succesvolle debuut. Deze vrouw met een missie laat zien dat je ondanks beperkingen een goed leven kunt leiden. Arie van der Veer heeft het voorwoord geschreven.
In 2009 publiceerde de auteur haar eerste autobiografisch boek ('Moederen met autisme')* over haar ervaringen als vrouw met het Asperger-syndroom, een vorm van autisme die vooral bij mannen voorkomt. Twee jaar later verschijnt haar nieuwe boek dat ook volledig autobiografisch is. In concreto zijn het 33 columns die een goed herkenbaar beeld geven van haar ervaringen met haar negenjarige, eveneens autistische dochter Kim.
Enerzijds zijn het de soms 'merkwaardige' buien die Kim vertoont in relatie met haar omgeving in een Nederlands dorp, anderzijds zijn het bespiegelingen omtrent haar eigen jeugd en haar huwelijk. Lezers worden geconfronteerd met talrijke voorbeelden uit het leven gegrepen van deze 'onzichtbare rolstoel' die betrokkenen telkens weer ervaren bij omstanders. De auteur treedt via diverse media op als pleitbezorger voor gelijkgestemde lotgenoten en krijgt hierbij veel respons van lezers en toehoorders.
Landman heeft een geheel autistisch gezin en slaagt erin de lezer mee te voeren naar ongekende hoogte- en dieptepunten.
1 opmerking:
Ik wil ze lenen bij de bieb!
Een reactie posten