Google+ Autisme, wat nu..?: Getrouwd met een partner met autisme

zaterdag 10 september 2011

Getrouwd met een partner met autisme

Een koppel zet de voor- en nadelen op een rijtje

Voordelen als partner 
- Recht door zee, zonder maskers. Als er iets op de lever ligt, dan zie je dat onmiddellijk aan zijn gezicht. Je moet wel geduld hebben om het eruit te krijgen (geduld, wachten, daarna met concrete vragen het eruit sleuren...). Zo worden conflicten relatief snel opgelost.
- Eerlijk en trouw; liegen of bedriegen kent hij niet. Bij ontrouw zou ik het de dag erop onmiddellijkte horen krijgen; 'faken' kan niet. Trouwens, de oprechtheid in liefde is overduidelijk.
- Heel attent en galant, tracht steeds alert te zijn op mogelijke signalen om toch maar juist te kunnen handelen. Hij houdt b.v. steeds de deur voor me open als ik in de auto wil stappen en stapt pas dan zelf in.
- Belofte maakt schuld. Als hij iets beloofd, kun je er van op aan dat hij het doet. Het enige waarmee je rekening moet houden is zijn fout tijdsbesef. Een prioriteitenbesef heeft hij niet en ik moet hem soms aan een belofte herinneren en uitleggen dat daar nu aan moet worden gewerkt, want dat het anders geen zin meer heeft. Bijvoorbeeld: het maken van originele uitnodigingskaartjes voor een verjaardagsfeestje van de jongens; die moeten op tijd verstuurd zijn, dus ik bepaal het tijdstip waarop hij die moet maken. Daarover moeten we geen ruzie maken; dat wordt zo aanvaard.
- Emotionele steun. Als ikzelf emotioneel in de knoop lig of een conflict heb met iemand anders, kan hij dat veel beter analyseren en me inzicht in de situatie geven -puur rationeel dan- zodat ik er beter uit kom hoe ik het moet oplossen.
- Kalme oase. Hij laat me veel sneller afkicken en  sneller ontspannen door zijn rustig en kalme manier van doen.
- Niet veeleisend wat eten betreft. Hij verlangt niet dat het eten onmiddellijk klaar is. Hij verlangt ook niet naar variatie, nee, liever niet. Geen gezaag dus omdat het weeral speculaas bij de boterham lag.
- Standvastig bij het kiezen. Keuzes maken, velen hebben het er moeilijk mee: je kiest het éne en daardoor heb je het andere niet! Voor hem is dat duidelijk. Ook geen gezeur of twijfel achteraf. Zie ik iets leuks in een winkel en vraag ik me af of ik het zal kopen, dan komt hij steeds met die rationele vragen: Heb je het nodig? Vind je het mooi? Voldoet het aan je eisen? Niet te duur…?
Afhankelijk van de antwoorden, wordt dan gekocht of niet. En  daar wordt achteraf nooit op teruggekomen. Dit geldt zowel voor een kleine als grote aankopen.


Nadelen als partner  
- Slecht aanvoelen van gevoelens. Aanvoelen van hoe ikzelf me voel, is er niet echt bij. Maar ik ben zo extrovert, soms op het tirannieke af, dat het wel duidelijk is - ook voor hem.
- Soms wordt een opmerking onmiddellijk geïnterpreteerd als een verwijt en voelt hij zich onterecht beschuldigd, terwijl ik me gewoon afreageerde op een situatie, zonder hem de schuld te willen geven.
- Op seksueel vlak is het dikwijls moeilijk. Het aanvoelen van hoe ik me voel, welke uitingen van liefde ik graag heb en op welk moment, het soms te ver gaan in 'spelletjes' wordt bijna niet of maar moeilijk angevoeld; spontaneïteit is er zelden bij. Het onderscheid tussen ons beiden speelt ook een belangrijke rol: hij heeft veel nood aan lichamelijke seks dan ik (heeft waarschijnlijk niets met autisme te maken…). Daarover maken we een afspraak: ik stel duidelijk een grens, zodat hij niet te ver kan gaan. Nadeel is dat hij geregeld pijnlijk tegen een muur opbotst. Zelf lijd ik daar dan ook onder. We hebben echter veel zalige momenten en worden zeer inventief.
- Geen tijdsbesef. Als hij met iets bezig is, kan dat uren duren en moet ik echt zeggen hoe laat het is “en dat het nu toch echt tijd is om te eten of om door te gaan”. Hij kan een halve nacht achter zijn computer zitten: “het was zo leuk en ik had nog geen zin om te gaan slapen, dan doe je dat toch niet.”Dat ik dan de volgende morgen alle moeite heb om hem wakker te maken en om hem tijdig op 't werk te krijgen, is voor hem niet zo belangrijk. Wanneer hij eenmaal aan 't werken is -ook op zijn job- stopt hij niet zomaar volgens de klok. Zo komt hij dus op heel onregelmatige tijdstippen thuis.
- Geen organisatietalent. Prioriteiten stellen in dingen die moeten gebeuren is bijzonder moeilijk. Het huishouden draaiende houden doe ik. Ik krijg veel hulp, maar die moet duidelijk afgesproken zijn. Het huishouden alleen beredderen kan hij niet. Telkens ik in het moederhuis lag, liep hij thuis rond als een 'kieken zonder kop'. Als ik voor mijn  werk enkele dagen weg ben, plan ik heel de week: wie waar moet zijn op welk uur, hoe hij daar moet geraken, waar en wat er gegeten wordt (de warme maaltijden) zodat daarbij geen problemen ontstaan.

Deze nadelen zul je trouwens bij vele mannen terugvinden, alleen: hier zijn ze wel extreem. Schuilt in elke man een stukje autistisch gedrag?

Aangezien ik een dominant en zelfstandig karakter heb en goed kan organiseren en dirigeren, zijn deze nadelen voor mij helemaal geen probleem. Integendeel. Ik zou het me niet kunnen voorstellen dat ik steeds weer toestemming zou moeten vragen om iets te regelen in het huishouden.


Voordelen voor een kind met autisme 
Een gewone mama en een vader met autisme: een perfect team…
- Mama ontdekt dat het kind met autisme een probleem heeft, mama praat erover met papa, die dan zichzelf onderzoekt en verklaart waarmee het kind waarschijnlijk worstelt. Dan kan hij of ik erover praten met het kind en het zo helpen.
- Papa voelt ook perfect aan of een leerkracht 'goed' kan lesgeven en duidt zelfs al na één gesprek aan waar eventueel knelpunten te verwachten zijn.
- Papa kan bij het voorlezen van verhaaltjes perfect aanduiden wat het kind moeilijk kan begrijpen en hij geeft er onmiddellijk de juiste uitleg bij.

Voordelen voor `gewone` kinderen 
- Papa kan natuurwetenschappen -of andere problemen- op zo’n elementaire manier, eenvoudig en logisch uitleggen dat het een plezier is om naar te luisteren. Hij voelt heel goed het niveau van de toehoorder aan en kan de uitleg perfect aan leeftijden aanpassen.
- De structuur die in opvoeding nodig is voor een kind met autisme en bijna automatisch wordt aangebracht door hulp van de papa, komt ook de andere kinderen te goede. Die duidelijkheid geeft een vorm van veiligheid en zekerheid. Het besef groeit: als men zich niet goed in zijn vel voelt, moet men dat trachten duidelijk te maken en voor elk probleem kan een oplossing worden gevonden.

Nadelen voor `gewone` kinderen 
- Papa kan niet verdragen dat er lawaai gemaakt wordt: geluid of rumoer dat niet strikt noodzakelijk is voor communicatie is snel heel storend voor hem.
- Driftbuien van kinderen worden heel moeilijk verdragen of opgelost.
- Papa snapt de leepheid van gewone kinderen niet: als ik lang genoeg zeur, krijg ik toch mijn zin, want papa kan niet tegen gezeur. Als die situatie door mama uitgelegd wordt, is er minder kans op misbruik.
- Conflicten tussen ons kind met autisme en andere  kinderen zijn voor papa niet altijd duidelijk, omdat de denkwijze van een gewoon kind onduidelijk is.

Bron: tijdschrift ‘vv@bl@d, uitgave van de Vlaamse Vereniging Autisme in 2002

Geen opmerkingen:

Zoeken in Bol.com