Google+ Autisme, wat nu..?: Autisme anders...

maandag 12 september 2011

Autisme anders...

Dat iemand met autisme "anders" is dan iemand zonder autisme, dat is duidelijk. Iemand met lang haar is ook "anders" dan iemand zonder...

Maar wat maakt nu dat autisme wordt gezien als een stoornis, of als een defect..? En is het wel terecht om daar zo naar te kijken?

Ik zou de stelling aan willen gaan dat autisme niets ander is dan een van nature voorkomende neurobiologische variatie. Het feit dat bijna 1 op de 100 mensen deze variatie vertonen, zou deze stelling toch serieus moeten onderbouwen...

Van mensen met rood haar of eeneiige tweelingen zeggen we namelijk ook niet dat het een handicap of een stoornis is...

En toch probeert de medische en therapeutische gemeenschap met ongebreideld en niet aflatend enthousiasme mensen met autisme te "behandelen" of zelfs te "genezen". Men gaat er daarmee aan voorbij dat iemand met autisme zijn of haar eigen buitengewoon bijzondere en speciale eigenschappen of gaven heeft. Eigenschappen die iemand zonder autisme helaas zijn of haar hele leven voor het grootste deel zal moeten ontberen.

Autisten zijn uiterst betrouwbaar, getalenteerd, nauwgezet, integer, gefocust, onbevooroordeeld, vasthoudend, to the point en zijn bovendien vaak bovengemiddeld intelligent. Allemaal zeldzame kwaliteiten waarmee een samenleving enorm zijn voordeel  kan doen (en dan vooral de leden van die samenleving die geen autisme hebben...).

Zonder autisme zou Albert Einstein nooit de relativiteitstheorie hebben ontwikkeld en zou Alexander Graham Bell nooit de telefoon hebben uitgevonden; Mozart nooit zijn muziek hebben geschreven en Bill Gates nooit zo rijk zijn geworden...

Niet voor alle autisten is het natuurlijk weggelegd om uit te groeien tot een wetenschappelijk, artistiek of zakelijk genie, maar de potentie is in al onze kinderen aanwezig. Als we het maar willen zien en als we ze maar de ruimte geven...

Ik zeg dus: laten we stoppen met al dat behandelen en al dat genezen!
Er valt namelijk helemaal niets te behandelen of te genezen. Er valt vooral te accepteren en te respecteren en autisme te zien zoals het is. Namelijk niets meer dan een andere manier van de wereld ervaren en naar de wereld kijken. Wij (niet autisten, neurotypischen) zijn degenen die "behandeld" en "genezen" moeten worden. "Behandeld" tegen ons onvermogen om mensen met autisme te laten zijn wie ze zijn en "genezen" van onze drang om iemand die "anders" is te bestempelen als beperkt of onvolmaakt..!

Wetenschap, vooruitgang en vernieuwing begint met ergens op een andere manier naar te kijken en er op een andere manier mee om te gaan..!






Geen opmerkingen:

Zoeken in Bol.com