‘Alles aan mijn bestaan is extreem,’ schrijft Wessel Broekhuis. ‘Mijn zintuigen werken op 200 procent en mijn bestaan kan dat niet bijbenen. Alles komt ongelooflijk hard bij me binnen. De wereld verzwelgt en verplettert me dagelijks.’
Wessel is 17 jaar en zit in 5 vwo. Hij heeft Asperger, een soort autisme. Dat is een stoornis in de hersenen waar je niets aan kunt doen. Er zijn vele soorten autisme en autisten verschillen óók net zo van elkaar als andere mensen. Wat voor álle autisten geldt, is dat ze moeite hebben om contact te maken met hun omgeving. En dat is lastig, want de omgeving is zo’n beetje alles wat je zelf niet bent.
Angsten
Op zijn derde bleek al dat Wessel anders was dan zijn leeftijdgenoten. Hij gebruikte woorden zoals ‘thans’ en ‘immers’. Hij was snel overstuur en had vaak driftbuien. Hij struikelde de hele tijd. En hij wilde over niets anders praten dan over dieren, vooral dinosaurussen.
Later ontwikkelde hij allerlei angsten en dwanghandelingen. Na het handen wassen was hij bijvoorbeeld wel een kwartier bezig met afdrogen. Op dit moment heeft hij het weer moeilijk met het dichtdraaien van kachels. Hij controleert wel twintig keer of hij het goed heeft gedaan. Als hij dat niet doet, wordt hij heel onrustig. Dan moet hij er steeds aan denken en kan hij niet slapen.
Genieten
Een rotleven? Wessel wil niet ontkennen dat het leven een opgave voor hem is. Maar dat je als autist niet gelukkig kunt zijn? Nee, dat vindt Wessel helemaal niet. Hij schreef een boek om uit te leggen waarom niet. Het heet Alleen met mijn wereld.
In Alleen met mijn wereld schrijft Wessel over zijn leven. Over alles wat moeilijk is. Maar vooral ook over wat hij overwonnen heeft en waar hij nu van kan genieten. Van muziek bijvoorbeeld. ‘Vroeger kon ik niet tegen harde geluiden en mensenmassa’s,’ vertelt hij. ‘Maar ik ben deze zomer wél naar Lowlands geweest, een muziekfestival met 55 duizend bezoekers.’
Metal
Ook dat hij nog eens op een gewone school zou zitten, had hij nooit gedacht. Nu doet hij zelfs 5 vwo. Hij krijgt wel een beetje een speciale behandeling. Omdat hij een slecht handschrift heeft, mag hij bijvoorbeeld zijn toetsen op een laptop maken. En samenwerken hoeft hij nooit.
Wessels grote passie is metal. Hij, leest erover, schrijft erover en speelt in zijn eigen band Crush. Als hij met metal bezig is, vergeet hij alles om zich heen en voelt hij zich helemaal gelukkig. Het kán! Dat is wat hij wil laten zien. ‘Vrijheid en tevredenheid met jezelf is geluk,’ schrijft hij. ‘Ik heb gezegevierd met dat wat ik ben: metalfan, zanger, maar bovenal schrijver en autist.’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten