Leeuwarden - De NVA (Nederlandse Vereniging voor Autisme) heeft vandaag de film "Autidelict" overhandigd aan de politie Fryslân. Bij de overhandiging waren drie autistische jongeren aanwezig, dezen hebben een toespraak gehouden en vragen van aanwezigen beantwoord.
Autisme is een stoornis in de informatieverwerking. Dit is vaak erg moeilijk te herkennen, mede omdat er vele verschillende vormen zijn. Ongeveer 1% van de Nederlanders heeft een vorm van autisme, juist daarom is het erg belangrijk dat agenten het herkennen en weten hoe te handelen. De politie wil graag voorkomen dat situaties met autisten uit de hand lopen, het aanbod van de NVA om een voorlichtingsfilm te maken werd dan ook met beide handen aangegrepen.
Autidelict is de nieuwste in een serie voorlichtingsfilms die de NVA heeft laten maken. Het is een indringend en soms aangrijpend document geworden over autisme en justitie. In de film worden twee casus getoond waarbij autistische jongeren in aanraking komen met de politie. Duidelijk wordt wat de gevolgen kunnen zijn wanneer bij de politie onvoldoende kennis over autisme is en hoe hiermee om te gaan. De film zal binnen het korps gebruikt worden om de medewerkers over het onderwerp voor te lichten, alle korpschefs krijgen hiervan een exemplaar.
Mensen met autisme komen niet vaker in aanvaring met justitie dan anderen, maar als het gebeurt kan de situatie onnodig escaleren. Daarom liet de Nederlandse Vereniging voor Autisme (NVA) een voorlichtingsfilmmaken voor politie en justitie. De film wordt de komende maanden aan alle Nederlandse politiekorpsen aangeboden, het Friese korps had gisteren de primeur.
De openingsscène is heftig. Sam uit Zeeland fietst zonder licht en wordt door twee agenten staande gehouden. Ze blokkeren het fietspad met hun politiebus. "Laat me er langs joh," roept Sam. "Je hebt geen licht," zeggen de politiemensen. Sam: "Zal ik jou op je bek slaan?"
Als de jongen een agente te lijf wil gaan loopt het gierend uit de hand. Uiteindelijk komen er vier olitiemensen aan te pas voor Sam vloekend en tierend kan worden weggebracht. "Heeft?ie iets gebruikt?" vragen de agenten zich af.
Het verhaal van Sam is echt gebeurd, zegt voorzitter Ate Klomp van de Friese afdeling van de NVA. En het laat zien hoe iets kleins gewelddadig kan eindigen. In de film vertelt een deskundige hoe dat komt. Sam was aan het fietsen toen de politie die routine verstoorde. Daardoor werd hij bang, en toen een tweede agent zich met het gesprek bemoeide, sloeg de vlam in de pan. Zeker toen Sam ook nog eens werd aangeraakt en de agenten even later bovenop hem sprongen.
Geef mensen enigszins de ruimte, tipt de deskundige in de film. "Houd afstand, blijf rustig spreken en ga niet zo sterk mee in hun agressie."
Sam wordt op het politiebureau in de cel gezet. Zijn moeder legt uit dat hij autisme heeft, maar Sam moet in bewaring blijven, ook omdat een van de aangevallen agenten aangifte tegen hem heeft gedaan.
De maatschappij vraagt vaak om opsluiting na delicten, weet directeur Dick de Boer van de Friese politie, maar hij vindt dat je altijd moet kijken naar wat er echt aan de hand is. En na het zien van de film blijft er bij hem een belangrijke vraag hangen. "Hoe kun je zo'n situatie als bij Sam voorkomen?"
Want je ziet niet aan mensen dat ze autisme hebben. En zelf zullen ze het niet vertellen als je het niet aan ze vraagt.
De twee hoofdrolspelers in de film dragen allebei een 'auti-pas' bij zich, waarop staat dat ze autisme hebben. Maar in beide gevallen wisten de gezagsdragers niet wat ze ermee moesten. Ook Rick (21) heeft autisme. Het blijft moeilijk voor politiemensen, denkt hij, om meteen in te schatten wat er aan de hand is. "Ik heb geen auti-pas, en ik zou ook niet zomaar zeggen dat ik autisme heb. Dat is toch te intiem."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten