Beroemde autisten...

Waar zouden we zijn zonder autisme..?

Stel je eens voor dat onderstaande mensen nooit zouden hebben bestaan, of geen autisme zouden hebben gehad...

Stel je de wereld eens voor zonder hun uitvindingen, hun boeken, de concerten, de songs, hun gedichten en schilderijen, speelfilms, gebouwen, filosofische en sociale standpunten enz. enz. enz...

Onze wereld zou toch op zijn minst een stuk minder mooi, veilig en comfortabel zijn...

Vergeet daarom nooit dat autisme, naast wat sociale beperkingen, vooral ook grote talenten met zich meebrengt. We kunnen autisme dus zowel als zegen zien en als vloek. Dat ligt helemaal aan het standpunt dat we ertegenover innemen. 

Willen we dat autisme "genezen" wordt en zich met alle geweld aanpast aan onze "normale" manier van dingen ervaren en dingen doen? Daarmee het risico lopend om grote en onvermoede talenten in de kiem te smoren..? Of geven we autisme de ruimte om te ervaren en te doen zoals het is en creëren we daarmee de ruimte om het te laten groeien tot ongekende hoogten en geven we het de gelegenheid om iets waarlijk "groots" te laten ontstaan..!!!

Onderstaande mensen (waarvan vast staat of sterk wordt vermoedt dat ze een vorm van autisme hadden), kregen of creëerden zelf die gelegenheid en maakten er inderdaad iets "Groots" van..:

• Abraham Lincoln,1809-1865, amerikaanse president
• Al Gore, 1948-, Oud- Vice President van de VS
• Albert Einstein, 1879-1955, de bekende natuurwetenschapper
• Alexander Graham Bell, 1847-1922, Uitvinder van de telefoon
• Alfred Hitchcock, 1899-1980, Filmregiseur
• Andy Kaufman, 1949-1984, US Komiek / Acteur (o.a. Latka uit de TV-serie "Taxi)
• Andy Warhol, 1928-1987, US kunstenaar 
• Anton Bruckner , 1824-1896, Componist

• Bela Bartok, 1881-1945, Componist
• Benjamin Franklin,1706-1790, Amerkiaans politicus
• Bertrand Russell, 1872-1970, Britse filosoof / logicus
• Bill Gates, 1955-, Miljardair, oprichter van Microsoft
• Bob Dylan, 1941-, Singer / songwriter
• Bobby Fischer, 1943-2008, Wereldkampioen schaken

• Carl Jung, 1875-1961, Psycholoog
• Charles Schulz, 1922-2000, Tekenaar van Peanuts en Charlie Brown

• Dan Aykroyd, Acteur
• Daryl Hannah, Actrice

• Franz Kafka, 1883-1924, Schrijver
• Friedrich Nietzsche, 1844-1900, Filosoof

• Gary Numan, Britse singer/songwriter
• George Bernard Shaw, 1856-1950, Irish playwright, writer of Pygmalion, critic and Socialist
• George Washington, 1732-1799, de eerste president van de Verenigde Staten
• Glenn Gould, 1932-1982, Beroemde pianist
• Gustav Mahler, 1860-1911, Componist

• Heather Kuzmich, model en deelneemster aan America's Next Top Model
• Hans Asperger, 1906-1980, De ontdekker van het Asperger Syndroom 
• Henry Cavendish, 1731-1810, Wetenschapper (ontdekte de samestelling van lucht en water)
• Henry Ford, 1863-1947, US (van het gelijknamige automerk
• Henry David Thoreau, 1817-1862, Schrijver / filosoof
• Howard Hughes, 1905-1976, Amerikaanse miljardair

• Isaac Asimov, 1920-1992, Science fiction schrijver (o.a. va het met Robin Williams (ook autist) verfilmde Bicentennial Man
• Isaac Newton, 1642-1727, Beroemd natuurkundige

• Jane Austen, 1775-1817, Schrijfster van: Pride and Prejudice
• James Durbin, finalist bij American Idol
• James Taylor, 1948-, Singer / songwriter (o.a. O what a wonderful world).
• Jim Henson, 1936-1990, Schepper van de Muppets, Schrijver, producer, regisseur componist
• John Denver, 1943-1997, Singer / Songwriter
• John Nash, 1928-, Wiskundige (Gespeeld door Russell Crowe in A Beautiful Mind, USA 2001)

• Leonardo da Vinci, 1452-1519, Architect, uitvinder, ingenieur, filosoof, scheikundige, anatomist, schilder en componist. 
• Ludwig II, 1845-1886, Koning van Beieren
• Ludwig Wittgenstein, 1889-1951, Filosoof
• Ludwig van Beethoven, 1770-1827, Componist

• Mark Twain, 1835-1910, Schrijver (Tom Sawwyer en Hucleberry Finn)
• Marilyn Monroe, 1926-1962, Actrice
• Michael Palin, 1943-, Engelse komiek and presentator (Around the world met Michael Palin)
• Michelangelo, 1475 1564 - Beroemd schilder / beelhouwer

• Oliver Sacks, 1933-, Neuroloog, schrijver van "Awakenings met Robin Williams (ook autist).

• Richard Strauss, 1864-1949, Compnist (vooral bekend om zijn Weense wals)
• Robin Williams, 1951-, Acteur

• Satoshi Tajiri, bedenker van Pokemon

• Thomas Edison, 1847-1931, Uitvinder van de gloeilamp
• Thomas Jefferson, 1743-1826, derde president van de VS
• Tom Hanks, 1956, Acteur (o.a. in Forrest Gump)

• Vincent Van Gogh, 1853-1890, De schilder

• William Shakespeare, 1564-1616, Toneelschrijver, dichter
• Wolfgang Amadeus Mozart, 1756-1791, Componist

Help! Mijn baas is een autist...

Auteur: Carien Karsten | Intermediair


Je collega, leidinggevende of ondergeschikte onthoudt ieder detail en is een kei met getallen. Maar in het sociale contact is hij een hork. Hoe kun je toch prettig met hem samenwerken?
De aandoening autisme roept meteen associaties op met de film Rain Man, waarin Raymond in een eigen wereld leeft, nauwelijks contact maakt en sterk hecht aan vaste gewoonten en rituelen. Hij neemt alles letterlijk. Op de vraag hoe het was om voor het eerst gezoend te worden, zegt hij: nat. Hij kan zich niet verplaatsen in de behoeften van anderen en voelt niet aan iemand bijvoorbeeld een schouderklopje wil. Raymonds bovenlichaam gaat soms ritmisch heen en weer. Hij wekt daarmee de indruk zwakbegaafd te zijn, maar blijkt in werkelijkheid hoogbegaafd. Als een doosje met een paar honderd tandenstokers op de grond valt, ziet hij in een oogopslag hoeveel het er zijn. 

Mensen met een stoornis in het autistische spectrum, zoals Asperger, hebben een sociale beperking maar zijn bepaald niet dom. Ze studeren en vinden over het algemeen een goede baan, soms zelfs een leidinggevende functie. Ze blinken uit in IT-functies en werk met getallen.

Het is echter niet altijd makkelijk om met autisten om te gaan. Bij collega's roepen ze vaak weerstand op. ‘Ik heb op mijn werk een baas met autistische trekjes', zegt John, een radiojournalist ‘Hij heeft geen flauw benul van wat er in de omgeving omgaat en is niet gevoelig voor de behoeften van de markt. Vernieuwing is uit den boze en als het zo doorgaat, haalt hij ons marktaandeel onderuit. Het baart me zorgen dat alleen mijn programma bovengemiddeld scoort.' 

Johns baas zit het merendeel van de dag met de deur dicht achter zijn computer. De vitrinekasten in zijn luxe werkkamer staan vol met modeltreinen. ‘Dat is zijn hobby', smaalt John. ‘Hij zou bij het spoor moeten gaan werken, hij heeft meer met treinen dan met mensen.' Maar hoe komt zo'n man dan op zo'n plek? ‘Hij is geweldig met cijfers, weet de kosten te drukken en aandeelhouders kunnen op hem bouwen.' 

Omgaan met autisten

Het contact met je autistische collega of baas wordt waarschijnlijk een stuk beter als je je in zijn wereld probeert in te leven. Stel je voor dat je een blinddoek op hebt (dus geen lichaamstaal ziet) en alles letterlijk neemt wat de ander zegt. Alleen met logisch nadenken kom je erachter wat hij bedoelt. Je zult zien dat dit redeneren om tot oplossingen te komen tijd vreet en uiterst vermoeiend is. 

De les hieruit: wees duidelijk en zo min mogelijk dubbelzinnig tegen je autistische collega of baas. Bied structuur en beperk onverwachte prikkels. Geef ruimte voor wat zonderling gedrag. Als niet-autist kun je je namelijk wel verplaatsen in zijn wereld, maar omgekeerd is dat de autist door de stoornis in zijn hersenen niet gegeven.

Verder is het belangrijk je te realiseren dat je in de relatie met deze collega of leidinggevende altijd erkenning en waardering zult missen. John ontdekte dat hij gefrustreerd was, omdat hij nooit een compliment kreeg voor zijn goedlopende programma. Wat hij kan doen, is zelf een taart meenemen om het succes te vieren. 

Vernieuwing is een probleem voor de autist die hecht aan routine en wars is van verandering. Overval hem daarom nooit met briljante ingevingen, maar presenteer je idee op een vast moment, bijvoorbeeld in een jaarplan. Betrek hem er vervolgens bij door op financieel of ander gebied input te vragen.

"Een autist gelooft te weinig in zichzelf"

Innerlijk is zij kieskeurig, kritisch. In haar denkpatroon ontwikkelt zij zich als een perfectionist; in gedachten is zij steeds bezig om haar ambities te verwezenlijken, hoe klein deze ook mogen zijn. Maar met dit perfectionisme naar zichzelf toe, komt zij nergens, zeker niet wanneer zij zich al onvermogend voelt.

Een autist gelooft te weinig in zichzelf, veroordeelt zich tot mislukkeling. Zij komt het leven binnen met gevoelens van een buitengeslotene, een marginaal, een clochard, een nieterkende schilder ergens op een zolderkamertje.

Toch zit zij boordevol ambities, talenten... maar het gevoel van onvermogen en de vrees om gekwetst, verstoten of verslonden te worden door de anderen, laat haar zichzelf buitensluiten. Uit zelfbescherming bouwt zij a.h.w. een stevige wal rond haar persoonlijkheid. Innerlijk is zij kieskeurig, kritisch. In haar denkpatroon ontwikkelt zij zich als een perfectionist; in gedachten is zij steeds bezig om haar ambities te verwezenlijken, hoe klein deze ook mogen zijn. Maar met dit perfectionisme naar zichzelf toe, komt zij nergens, zeker niet wanneer zij zich al onvermogend voelt:

"Ik kan het toch niet."

Ten overstaan van deze kritische normen die zij stelt aan zichzelf, faalt zij volledig:

"Ik ben door en door slecht en onwaardig om werkelijk. voluit te leven". Trouwens, anderen zouden dit alleen maar kunnen bevestigen. Zij sluit zichzelf achter hoge muren op. Op deze wijze krijgt zij dan toch de aandacht waar zij zo naar verlangt, zonder nog te kunnen veroordeeld worden voor haar slechte kanten, want zij is immers ziek en onbereikbaar!

Al in de moederschoot pikt de foetus onderdrukte angsten van de ouders op. Je kan een autistisch kind niet laten herstellen zonder deze onderdrukking bij de ouder(s) aan het licht te brengen en op te lossen. Een genezende invloed via de ouderband kan wonderen doen, afstand speelt hierin geen rol! Hierbij is geen sprake van schuld, maar van een aantrekking tussen wezens, die allen dezelfde psychologische problematiek hebben op te lossen.

Het kind kan haar ouders laten evolueren, door een spiegel te zijn voor hun onderdrukte problematiek. De ouders kunnen het kind laten evolueren, door deze psychologische situatie niet te ontvluchten, maar op te lossen, ook in henzelf. De angsten, de overtuiging dat zijzelf niet voldoen aan bepaalde voorwaarden om goede mensen te kunnen zijn... De angst, dat de wereld in feite een onveilige plaats is om in te bestaan... Alle bovengenoemde oorzaken dienen ook te worden nagegaan door de ouders in zichzelf (zelfkritiek, zelfafbraak, enz.).

Gastvrijheid, warmte, veiligheid! De angsten zijn er de oorzaak van dat het kind zich niet echt zal laten zien, tot alles veilig zal zijn... op dat ogenblik zal men haar best zelf naar buiten laten komen; een communicatiepoging vanuit de autist, bijvoorbeeld om een 'koek' te vragen, wanneer zij al te lang geen eten heeft gehad.

De schildpad toont pas haar kopje, wanneer zij intuïtief aanvoelt dat zij veilig zal zijn, dat de mensen haar niet als een lelijk, waardeloos mormel zullen platslaan.

Uit:  De Sleutel tot Zelf-Bevrijding

'Elke ouder heeft een favoriet kind' - Buitenland - VK

'Elke ouder heeft een favoriet kind' - Buitenland - VK

Nieuw boek "AutiPower". Over mensen in een samenleving die van hun "anders zijn" een handicap maakt...

Een autismespectrumstoornis (ASS) is een beperking. Niet voor niets noemen we het een ‘stoornis’. Maar waarom eigenlijk? Omdat het afwijkt van ‘het normale’? Wat dat ook mag zijn.

We zouden ook kunnen zeggen dat mensen met autisme anders zijn. Dat is ook zo. Ze denken anders, praten anders, voelen anders. Vaak zijn ze gevoeliger, hebben ze eerder last van teveel prikkels. Dat is lastig want het aantal prikkels is in onze snelle informatiemaatschappij de afgelopen decennia alleen maar toegenomen. Evenals het aantal kinderen en volwassenen met een vorm van ASS.

Mensen met autisme moeten functioneren in een samenleving die van hun anders zijn een handicap maakt. Dit boek laat een aantal van die mensen aan het woord. Het laat zien hoe ze dat doen. Sommigen zijn daar beter in dan anderen. Dat hangt van veel factoren af. Maar wat opvalt, is de power en het optimisme waarmee ze hun best doen zich aan te passen. Aanpassen? Inderdaad is dat waar het vaak op neerkomt. Die aanpassing komt tot nu toe voornamelijk van één kant. Hun kant.

Deskundigen, werkgevers en vertegenwoordigers van belangenorganisaties komen in dit boek ook uitgebreid aan het woord. Zij werken nauw samen met mensen met een vorm van autisme. Hun visie over wat deze andersdenkende en –voelende mensen voor onze maatschappij kunnen betekenen, is opmerkelijk.

Een leerzaam boek voor mensen met een ASS, maar vooral voor iedereen die zich serieus wil verdiepen in de gedachten- en gevoelswereld van mensen met autisme.



AutiPower

Herman Jansen en Betty Rombout 

ISBN: 978 90787090 91
Verschijningsdatum: 4 oktober a.s.



Binnenkort (vanaf 4 okt.) verkrijgbaar via deze site!

Gespecialiseerde autismebehandeling krijgt nieuwe impuls

DOORWERTH - Er is een toenemende vraag naar gespecialiseerde autismehulpverlening in alle regio's in Nederland. Wachttijden zijn vaak onaanvaardbaar lang en cliënten moeten soms voor een behandeling ver reizen.

Binnenkort tekenen De Jutters, centrum voor Jeugd-GGZ Haaglanden, Lucertis, Kinder & Jeugdpsychiatrie en het Dr. Leo Kannerhuis, centrum voor autisme een overeenkomst waarmee een bijzondere samenwerking op het gebied van autismehulpverlening officieel bekrachtigd wordt. Deze drie GGz-instellingen bundelen hun ervaring met als doel cliënten met veelal complexe autismeproblematiek een aanbod te bieden dichtbij hun eigen woonomgeving.

Het is bekend dat mensen met autisme het meest afhankelijk zijn van zorg of ondersteuning op momenten in hun leven dat er belangrijke veranderingen zijn. Levensloopbegeleiding is dan ook een sleutelwoord in de samenwerking. Autisme is een stoornis die niet overgaat. Dit betekent dat er een passend aanbod moet zijn op die momenten dat dat nodig is. De intensiteit van het aanbod kan variëren en hangt sterk af van de individuele vraag van de cliënt en zijn omgeving op een bepaald moment.

Cliënt en zijn directe omgeving (ouders, gezin, partner, school, werk et cetera) worden door een gespecialiseerd aanbod zo toegerust dat zij tijdig kunnen anticiperen op verandermomenten. Het uiteindelijke doel is dat de cliënt zo zelfstandig mogelijk kan functioneren, zich verder kan ontplooien en een passende plek in kan nemen in de samenleving. Zorg wordt op die manier efficiënt, effectief én betaalbaar.

Onderzoek en innovatie nemen een belangrijke plaats in binnen de samenwerking. Er wordt sterk ingezet op de verdere ontwikkeling van nieuwe en onderzoek naar de effecten van bestaande behandelmethoden. Een van de speerpunten op het gebied van innovatie is de verdere ontwikkeling en uitbouw van de mogelijkheden op het gebied van E-health en E-coaching. Ook op het gebied van diagnostiek gaan partijen hun krachten bundelen.

http://www.nationalezorggids.nl

Korting voor leden van NVA, Impuls, Per Saldo of Balans...

Agis Zorgverzekeringen biedt een aantrekkelijke collectiviteitskorting als je lid bent van één van de volgende organisaties:

• Balans – Belangenorganisatie voor ouders van kinderen met leer- en gedragsstoornissen.
• Impuls – Belangenorganisatie voor mensen met ADHD.
• Nederlandse Vereniging Autisme – Patiëntenverenigingen voor mensen met Autisme.
• Per saldo – Belangenorganisatie voor mensen met persoonsgebonden budget.

Agis Zorgverzekeringen biedt de o.a. de volgende voordelen:

• Agis bemiddelt bij het vinden van een alternatieve zorgaanbieder als er een (te) lange wachtlijst is bij je huidige zorgaanbieder.
• De mogelijkheid bestaat om je kinderen of je partner ook collectief te verzekeren.
• Je kunt bij Agis online vragen stellen over specifieke zorg.
• Agis Zorgverzekeringen heeft 2 online huisartsen: een mannelijke en een vrouwelijke huisarts. Deze kunnen advies geven over allerlei zaken. Je kunt zelf de keus maken aan welke van deze 2 huisartsen je de vraag wilt stellen.
• Pedagoge Esther Bouw beantwoordt online alle vragen over opvoeden en opgroeiende kinderen.
• Logopediste Eveline Helder beantwoordt online je vragen over logopedie.
• Korting op brillen en contactlenzen bij Hans Anders, Specsavers en Pearle.
• Korting op bezoek attractiepark.
• Korting op saunabezoek.
• Korting op lidmaatschap fitness.

Profiteer van dit aanbod!
Ben je nog niet bij Agis verzekerd? Dan kunt je je huidige verzekering tot 31 december 2011 opzeggen. Je moet je voor 1 februari 2012 bij Agis Zorgverzekeringen aanmelden.

Ben je al bij Agis verzekerd? Neem dan contact op met een van de medewerkers via telefoonnummer 0900 86 85 (€ 0,03 p/min). Je huidige verzekering wordt dan omgezet naar de collectiviteit. Je ontvangt een aangepast polisblad.

Een Studentenhuis voor Autisten

Veel autisten studeren nooit af omdat het studentenleven te stressvol is. Een studentenhuis voor autisten moet daar verandering in brengen. ‘Er moet continu iemand achter hen aanzitten.’Baf. Baf. Báf. Een enorme pan met aardappelpuree. Eén met bloemkool. En een koekenpan vol hamburgers. Smakelijk. De koks van vandaag, zoals de inschrijflijst op de deur naar de gemeenschappelijke keuken bewijst, zijn Thomas en Michiel (niet zijn echte naam). Michiel mompelt dat het helaas niet zalm is naar het recept van zijn moeder, omdat hij geen zalm kon vinden in de C1000. ‘Als we nou naar Lidl waren gegaan...’ De opmerking van de student geneeskunde wordt niet gehoord. Hij staat een beetje huiverig op, prikt in een hamburger en geeft het bord door. De ogen van begeleidster Eva worden groot. ‘Doorgeven? Toe maar! Wat is dat voor sociale bedoening!’ zegt ze lachend. Pascal lacht mee: ‘Ja hallo, wij zijn toch autisten?! Mawhahaa.’ 

Asperger
Inderdaad. De zeven mannelijke bewoners van ‘blok II’ van het Leidse studentenhuis zijn allemaal autistisch. Diagnose: Asperger, een vorm van autisme die bij mensen met hoge intelligentie voorkomt. Deze flat is net geopend, maar Stumass – de organisatie achter de studentenhuizen voor autistische studenten – heeft al sinds 2009 17 studentenhuizen door heel Nederland. In oktober en november komen daar nog vijf bij, waarna Stumass in totaal 157 studenten begeleidt. Ondanks de voorgenomen bezuinigingen op het persoonsgebonden budget (pgb), kunnen deze studenten (vanwege hun zogeheten ‘verblijfsindicatie’) hun zorg vanuit hun pgb blijven betalen.

Zakjes plakken
‘Wat een geluk dat dit stukje niet is wegbezuinigd’, zegt Johan Veenman, directeur van Stumass. In het psychiatrische ziekenhuis waar hij werkte, kwam hij veel autisten tegen die nooit hun studie hadden afgemaakt. ‘Stuk voor stuk konden ze niet omgaan met een nieuwe studie in een nieuwe stad met allemaal nieuwe mensen. Dit brengt zoveel stress met zich mee dat ze uitvallen. En tja, dan eindig je als intelligent persoon in de dagbesteding zakjesplakken.’

Superintelligent
Dus besloot Veenman studentenhuizen op te richten waarin van 8 uur ’s ochtends tot 10 uur ‘s avonds begeleiding aanwezig is. Van alle studenten wordt een uitgebreid rapport bijgehouden. ‘Ze hebben allemaal het idee dat ze dit in hun eentje niet redden. Er moet continu iemand achter hen aanzitten’, zegt Eva Galle (22), begeleidster in Leiden en masterstudent orthopedagogiek. ‘Ook al zijn ze superintelligent, van de combinatie van leren, boodschappen doen, koken en wassen kunnen ze volledig in de war raken. De meesten kunnen niet plannen maar zijn wel perfectionistisch. Zo komt het geregeld voor dat ze tot midden in de nacht elke letter leerstof lezen en ’s ochtends niet uit hun bed komen.’

Zo iemand is Pjotr (19). ‘Ik hoor mijn wekker gewoon niet. Dat is natuurlijk uiterst onhandig in een schoolcarrière’, zegt hij formeel, terwijl hij heftig knipperend elk oogcontact mijdt. De student informatica zat – anders dan veel van zijn huisgenoten – op een ‘normale’ middelbare school. ‘Eigenlijk wilde ik ook naar een zo normaal mogelijk huis. Mijn ouders wilden echter continue begeleiding voor me, maar ik wil niet dat ze als een hondje achter me aanlopen. Toen zag ik dit. Hier ligt de focus op zelfstandig worden. Bovendien wonen hier toffe mensen die me niet gaan plagen met mijn stoornis.’

Pjotr is even afgeleid. Staart naar één van zijn computerschermen en begint dan hinnikend te lachen. ‘Vroeger was ík altijd de vreemde, nu zit ik tussen allemaal vreemden!’ Pjotr besluit bij de anderen aan te schuiven, al eet hij niet mee. Hij eet straks liever alleen, pasta. ‘Piiiieeep.’ ‘Hé, doe die koelkastdeur eens dicht! Dat piepje betekent dat je ‘m te lang hebt openstaan’, roept Thomas naar Pjotr, die zijn boodschappen rustig uitpakt. ‘Natuurkundig gezien maakt het geen bal uit. Sterker nog, deze piep kost meer stroom dan het herkoelen van de lucht. Dus’, zegt Pjotr. Een discussie over wat nóg meer stroom verbruikt, volgt. Alleen Marius zegt niets. Hij veegt ongestoord zo lang over zijn bord tot er geen druppel vet meer overblijft.

Arbeidsmarkt
Van alle Stumass-studenten is pas 7 procent uitgevallen, zegt directeur Veenman trots. ‘Terwijl normaal maar twee van de honderd autistische studenten de master halen.’ Toch vreest hij dat van de studenten die hij nu richting diploma loodst, een aantal nooit de arbeidsmarkt opgaat. Als zijn cliënten eenmaal zijn afgestudeerd, mag hij ze niet meer verder begeleiden, die zorg wordt namelijk wél uit het pgb geschrapt. ‘Voor een heel aantal is dat prima, maar er zijn er ook die al die veranderingen van wéér een nieuwe zorgaanbieder tegen wie ze wéér al hun shit moeten vertellen in combinatie met het zoeken van werk, niet aankunnen.’ Zover is het voor deze zeven jongens nog lang niet. Eerst moeten ze de proeftijd van drie maanden zien door te komen. Pascal (22), die dit huis nu al als ‘zijn thuis’ ziet, vreest het ergste. ‘Ik moet dan hebben bewezen dat ik zélf om hulp kan vragen. Dat vind ik moeilijk’, zegt hij terwijl hij de borden in het sop gooit. Hij zucht. Zijn studie in Amsterdam heeft hij vorig jaar afgebroken. ‘Ik hoop dat het lukt. Ik hoop het echt.’

Meer informatie:

www.stumass.nl

Vrouwen camoufleren hun autisme...

Lilian Roos (www.psy.nl)

Er is weinig bekend over vrouwen met autisme en een normale intelligentie. Vaak voelen zij zich onbegrepen en zijn ze teleurgesteld in de hulpverlening. Tegenover zes tot acht mannen staat ongeveer één vrouw met autisme met een gemid­delde tot hoge intelligentie. 

Het lijkt erop dat autisme een typische mannenstoornis is, maar dat is onjuist, stellen gz­psychologen Audrey Mol en Anne in ’t Velt, verbonden aan het Centrum Autisme in Leiden. Daar spreken zij veel vrouwen die na een lange weg van andere diagnoses een stoornis in het autismespectrum blijken te heb­ben, afgekort ASS. ‘Het valt op dat de meeste vrou­wen zelf bij hun huisarts of een hulpverlener om een verwijzing hebben gevraagd’, vertelt In ’t Velt.

‘Die vrouwen zijn dus zelf op het idee gekomen dat ze misschien autistisch zijn. Kennelijk denken hulpverleners bij vrouwen niet gauw aan ASS.’

‘Het brein van vrouwen is anders dan het manne­lijke’, zegt Audrey Mol. ‘De klachten zijn bij man­nen en vrouwen met ASS hetzelfde, maar de manier waarop zij hun autisme laten zien ver­schilt.’ Een aantal van deze verschillen omschrijft de Australische klinisch psycholoog Tony Attwood in het boek Meisjes en vrouwen met Asperger, waarvan hij medeauteur is. Zo stelt hij dat bij vrouwen de kenmerken van ASS subtieler zijn en minder duidelijk tot uiting komen. Vrou­wen zijn volgens hem beter dan mannen in camou­fleren en in het kopiëren van sociaal gedrag.

Attwood constateert bovendien dat moeders met ASS over het algemeen meer ‘moederlijke’ en empathische vermogens lijken te hebben dan vaders met ASS.

Verschillende diagnoses
In een verkennend onderzoek hebben Mol en In ’t Velt onderzocht wat het verschil is tussen ASS bij mannen en vrouwen. Ze analyseerden 44 dos­siers van vrouwen en 43 dossiers van mannen met ASS. De overgrote meerderheid van de vrouwen is bij hulpverleningsinstanties geweest. Bij eenderde waren vroeger op school al contactproblemen – toch leidde ook dat niet tot een vermoeden van ASS. Tweederde werd eerder behandeld voor andere syndromen. Bij bijna de helft van de vrou­wen is in het verleden de diagnose angststoornis of stemmingsstoornis gesteld. ‘Vrouwen met ASS ervaren hun leven lang al dat er iets aan de hand is’, zegt Mol. ‘Ze leven in een wereld die hen niet begrijpt en die zij niet begrijpen. Dat is onveilig en onoverzichtelijk. Het is logisch dat ze angstklach­ten ontwikkelen. Deze klachten worden herkend door de hulpverlening, maar de onderliggende ASS wordt over het hoofd gezien. De vrouwen die wij spreken voelen zich onbegrepen en zijn vaak teleurgesteld in de hulpverlening.’

Zoals Riet Notermans (48), die pas vijf jaar geleden ontdekte dat zij een stoornis in het autismespec­trum heeft. ‘Als twintiger kreeg ik de diagnose borderline, maar ik had altijd het gevoel dat dit niet klopte. Veel vragen bleven onbeantwoord. Als ik daar iets over zei, reageerden hulpverleners geër­gerd. Ik vond dat kwetsend, alsof ik voor leugenaar werd uitgemaakt en mijn eigen gevoelens niet mocht geloven.’ Met een zwaar huwelijk en de zorg voor twee kinderen, belandde Notermans in een hevige depressie. ‘Ik kreeg angsten en flashbacks, waardoor de diagnose schizofrenie werd gesteld.

Na een opname in een kliniek – voor mij als autist het ergste dat me ooit is overkomen – besloot ik dat ik het zelf zou doen. Altijd had ik me vastgeklampt aan deskundigen; dat was verleden tijd.’

Toen de zoon van Notermans autistisch bleek, kwam voor hem gespecialiseerde hulp op gang. ‘Daarmee groeide het vermoeden dat ik hetzelfde had’, blikt Notermans terug. ‘Toch heeft het een paar jaar geduurd voordat ik me durfde te laten onderzoeken. Ik was zo wantrouwig tegenover de hulpverlening.’

Uiteindelijk werd de diagnose ASS bij Notermans gesteld. ‘Een bevrijding’, zegt ze. ‘Ik stond versteld hoe goed de psychiater mijn belevingswereld begreep. Hij beschreef de pijn en de angsten die ik ervaar, hoe ik dagelijks moet vechten om te over­leven. Het was duidelijk dat hij me in alles serieus nam. Na de diagnose kon ik aan mijn eigenwaarde werken, waar op dat moment weinig van over was. Als ik met mijn hoofd op tafel had gebonkt, hadden hulpverleners mijn gevoelens misschien eerder serieus genomen, maar het is autisme­eigen om zonder emotie over gevoel te praten. Langzaamaan durf ik beetje bij beetje weer mezelf te zijn.’

"Doen alsof"...
In tegenstelling tot mannen, die vaak als kind al op problemen stuiten, krijgen vrouwen met ASS veelal de eerste moeilijkheden in de puberteit. De  druk om zich ‘niet­autistisch’ te gedragen, lijkt bij vrouwen groter dan bij mannen. ‘Van meisjes wordt vaker verwacht dat ze zich aanpassen en zich netjes gedragen’, vertelt In ’t Velt. ‘Vrouwen zijn eerder geneigd om problemen te internalise­ren. Ze hebben geleerd sociaal gedrag te kopiëren en hun autistische trekken te verbergen.’

Volgens In ’t Velt lijden vrouwen gemiddeld ernstiger onder hun autisme dan mannen. ‘Hun leven lang hebben zij zich moeten aanpassen’, stelt ze. ‘Het “doen alsof” zit vaak volledig in hun systeem. Dit kan gevoelens van frustratie, onzekerheid en somberheid veroorzaken.’ En omdat hulpverleners weinig weten over ASS, geloven zij deze vrouwen vaak niet en vin­den ze hen aanstellerig, zegt In ’t Velt. ‘Ze kunnen op een afstandelijke manier over emoties praten en krij­gen dan al gauw onjuiste labels opgespeld, zoals een ontwijkende persoonlijkheidsstoornis of een sociale stoornis. Ook kan hun gedrag onterecht als manipu­lerend worden geïnterpreteerd. Om autisme bij vrou­wen te herkennen is het belangrijk om door te vra­gen: “Wanneer ontstaat de hoofdpijn precies? Na eendrukke verjaardag?” En het is verhelderend om te vragen hoe iemand als kind was. Of ze veel met ande­re kinderen speelde, en om met haar ouders te pra­ten. Door deze vrouwen serieus te nemen en de juiste vragen te stellen, blijkt dat ze met problemen worste­len die te verklaren zijn vanuit hun ASS.’

Een uitgebreider onderzoek van Mol en In ’t Velt moet de verschillen tussen mannen en vrouwen met ASS verder in kaart brengen. ‘We proberen onder andere zicht te krijgen op specifiek vrouwelijke pro­blemen, zoals hormonale klachten en ASS’, vertelt Mol. ‘Op termijn willen we een op vrouwen toege­spitste behandeling ontwikkelen. En niet onbelang­rijk: we brengen ASS bij vrouwen onder de aandacht van hulpverleners.

Aanbevolen boeken over vrouwen met autisme:

Uitzonderlijke vaardigheden

Participate! 2011

Mensen met autisme kunnen op verschillende gebieden uitzonderlijke vaardigheden vertonen. Zo kunnen ze uitblinken in taken waarbij visuele vaardigheid en herkenning een rol spelen (zoals puzzels leggen, vormen zoals bijvoorbeeld driehoeken terugvinden in een complexe figuur, een deeltje van een beeld in een groot beeld terugvinden, enz.). Ze kunnen talent hebben voor tekenen of muziek, een uitzonderlijk geheugen vertonen, een uitzonderlijk niet-verbaal redeneervermogen hebben of talent voor visueel-ruimtelijke waarneming (reproductie van een model, de weg terugvinden).

Mensen met autisme denken meer visueel dan verbaal en meer logisch dan irrationeel. Ze hebben liever met concrete dan met abstracte dingen te maken. Ze kunnen uitblinken in wiskunde, fysica, mechanica, architectuur, wetenschap of technologie. Ze proberen het onderwerp dat hen boeit door en door te begrijpen.

Ze kunnen gegevens exact en in detail onthouden omdat ze een uitzonderlijk visueel geheugen hebben. Ze kunnen zich langdurig op bepaalde taken of bepaalde onderwerpen concentreren, ze kunnen met complexe gegevens omgaan en ze besteden veel meer tijd aan details dan de meeste andere mensen.

"We hadden er geen idee van. 't Is via de school dat we te weten kwamen dat hij de melodie van Mary Poppins op de piano kon spelen. We hebben hem meteen een synthesizer gekocht." De grootouders van Cédric

Deze talenten zijn vaak al heel vroeg aanwezig. Sommige kinderen met autisme kunnen al vóór de normale leeftijd lezen of rekenen. Sommigen hebben een speciale interesse voor computers, de tv of dvd en kunnen de apparatuur al heel jong alleen bedienen.

Deze talenten zijn echter geïsoleerde vaardigheden en bovendien zijn ze niet altijd functioneel. Zo kunnen sommige mensen met autisme op een spectaculaire manier uit het hoofd zeer complexe beredeneringen maken of data of namen van plaatsen of personen onthouden, terwijl deze vaardigheden geen enkel nut hebben in hun dagelijks leven of hen helpen om zich beter aan te passen (een voorbeeld: ondanks zijn uitzonderlijke talenten kan de persoon in kwestie anderen niet met hun naam aanspreken, de bus nemen, zelf voor zijn onderhoud instaan, enz.).

Belangrijk is om het potentieel van uw kind in te schatten, zijn zwakke en sterke punten te leren kennen, zijn interesses te ontdekken en die zo goed mogelijk in zijn dagelijks leven te integreren (bij zijn opvoeding, in zijn werk, zijn vrije tijd enz.).

Meer algemeen zou de samenleving haar kijk op mensen met autisme moeten bijstellen. Ze zijn vaak het slachtoffer van cliché's en vooroordelen (in de stijl van 'ze leven in hun eigen wereld', 'ze zijn asociaal', ze praten niet', 'ze gaan niet naar school', 'je kan ze niets aanleren', enz.). Terwijl ze juist graag willen communiceren, maar niet weten hoe en ook zeer teder kunnen zijn en contact willen met anderen maar de juiste gebaren niet kennen of begrijpen, gewoon ondrewijs volgen, enz. Mensen met autisme kunnen positief evoluren voor zover hun leerdoelen aangepast zijn aan hun noden en hun mogelijkheden.

Het is van belang dat we verschillen erkennen en respecteren. Eerst en vooral moet iedereen die verschillen leren kennen. Niet alleen door er boeken over te lezen, maar ook door persoonlijk contact te hebben met kinderen met autisme en hun gezin. U kent zonder twijfel het citaat van de Saint-Exupéry: 'ta différence m'enrichit' (je anders-zijn maakt me rijker).

Mindfulness, zeker bij autisme..!

Mindfulness..: Levend in Aandacht.

Dingen doen en dingen voelen, terwijl je er met je volle aandacht bij aanwezig bent... Hoe anders dan ons moderne stressvolle leven, waar we niets anders lijken te doen dan “op de automatische piloot” van hot naar haar te vliegen..!

Leven in aandacht, Mindfulness of Meditatie, zorgt ervoor dat je stopt met piekeren, minder stress ervaart, lekkerder in je vel zit, effectiever werkt en vooral, gelukkiger leeft.

Met zijn allen (en vooral wij autisten) zijn we dag in dag uit druk in de weer met van alles en nog wat. Allerhande indrukken en gedachten vliegen onafgebroken de hele dag door ons hoofd. De meeste van die gedachten gaan over de toekomst. Op deze manier krijgen we last van spanningen en stress en lukt het ons vaak niet meer om om in het dagelijkse leven "mee" te komen.

Jon Kabat-Zinn, Grondlegger van de Mindfulness zegt daarop:

"Waar je ook gaat, dáár ben je..."

Mindfulness richt onze aandacht op het heden. We laten even alle gedachten aan "moeten", “straks” of “morgen” los en denken aan niets anders dan wat we nu aan het doen zijn.

Mindfulness betekent dan ook:

• Minder stress...
• Minder conflicten...
• Meer rust en harmonie...
• Meer productiviteit / effectiviteit...
• Meer geluksgevoel / tevredenheid...
• Meer genieten van jezelf en het leven...

Ga naar: " Levend in Aandacht ", voor een gratis online mindfulness training. (De training is niet speciaal ontwikkeld voor autisme, maar is toch zéér bruikbaar)

(Zie verder ook de blogpagina: "Mindfulness bij autisme" )

"Sociaal Op Stap" op herhaling...

Al eerder verscheen op dit blog een bericht over de gratis Android applicatie ‘SociaalOpStap’, waarmee jongeren met autisme zich via smartphone of tablet kunnen laten ondersteunen in sociale situaties.

Hieronder een video van NOS Headlines, waarin word uitgelegd wat deze "app" voor deze jongeren kan betekenen.

Ontdekken van talenten bij mensen met autisme

Hoe kunnen mensen met autisme hun talenten zo inzetten dat zij meer kans maken op een maatschappelijke carrière? Annelies Spek schreef een proefschrift over de sterke en zwakke kanten van volwassenen met autisme of de stoornis van Asperger.

Door het inzetten van bepaalde onderzoeksinstrumenten bewees zij dat volwassenen met autisme vaker dan gemiddeld beschikken over het talent om patronen te ontdekken in informatie. Daarbij komt dat velen opvallend goed kunnen analyseren. Zij kunnen zorgvuldig en systematisch werken en hebben een groot technisch inzicht.

Tegenwoordig wordt meer gekeken naar mogelijkheden en talenten van volwassenen met autisme. Lange tijd was er slechts aandacht voor de valkuilen. Mensen met autisme werken vaak langzamer dan gemiddeld en het inschatten van sociale situaties kost hen moeite. Veel werkgevers waren daarom huiverig om mensen met autisme aan te nemen.

Een van de opvallende bevindingen van de onderzoekster is dat volwassenen met autisme en een bovengemiddeld IQ goed zicht hebben op hun kwaliteiten en valkuilen. Samen met de andere talenten geeft dit gegeven aanleiding om als werkgever te kiezen voor iemand met autisme bij een vacature waarbij technisch, analytisch en systematisch denken een vereiste is.

De uitkomsten van het onderzoek pleiten voor de ontwikkeling van programma’s die de talenten van mensen met autisme reeds in de kinderleeftijd goed in kaart brengen. Zulke programma’s dragen bij aan het vergroten van deze talenten en aan het verkrijgen van zelfinzicht. Op die manier kan wellicht de teleurstelling van bijvoorbeeld een verkeerde opleidingskeuze worden voorkomen. Kortom, mensen met autisme kunnen er hun levenlang profijt van hebben.

De stukjes en de puzzel...

Autisten en Neurotypischen onderscheiden zich van elkaar door hun verschil van waarnemen en verwerken.

Autisten nemen vooral de verschillende en afzonderlijke zintuiglijke prikkels waar, terwijll neurotypischen zich concentreren op het geheel van wat als die afzonderlijke prikkels betekenen of opleveren.

De neurotypicus bewondert daarom vooral de totale beleving van een wandeling door het bos, terwijl de autist zich kan verliezen in de schoonheid van een afzonderlijke boom of de kleur van een blad...

Autisten zien de stukjes, maar niet de (voor neurotypischen vanzelfsprekende) puzzel.
Zij zien dat de puzzelstukjes ook op een andere manier in elkaar passen dan volgens het (voor neurotypischen vanzelfsprekende) plaatje.

De uitkomst kan daarom voor een neurotypisch mens vaak even onbegrijpelijk als verrassend zijn, maar levert soms ook originele en geniale zienswijzen of oplossingen op voor problemen waar wij neurotypischen, met onze conventionele manier van denken, zien en verwerken, nooit op zouden zijn gekomen...

Om autisten en neurotipischen te helpen om elkaar wederzijds te leren begrijpen, kan het helpen om zich de wereld, het leven, situatie of gebeurtenis voor te stellen als een (dynamisch) geheel van allerlei op verschillende manieren met elkaar samenhangende componenten en factoren.

Neurotypischen zien dan vooral het geheel van de situatie. De complete puzzel en het plaatje dat dit oplevert. Daarbij de puzzelstukjes vrijwel ongemerkt op de plaats leggend waar die volgend het (soms ook nog niet geheel complete) plaatje op de doos zouden moeten liggen en het risico lopend een plaatje of een situatie al op voorhand al zo in te schatten als door (sociale) conventies en conditionering gedicteerd. Op deze manier nauwelijks kansen scheppend op vooruitgang, vernieuwing of creativiteit

De autist ziet vooral de afzonderlijke stukjes. Is daar tevreden mee en kijkt niet of nauwelijks naar het plaatje op de doos.  Alleen als hij daar de noodzaak toe ziet, puzzelt hij zich net zo lang een ongeluk tot de stukjes een geheel vormen. Daarbij niet gehinderd door welke conventie, (voor)oordeel, wetmatigheid of doctrine dan ook...

Juist deze manier van "puzzelen" levert in hoge mate kansen op voor nieuwe oplossingen, innovatie en "wetenschappelijke" vooruitgang.

Bezuinigingen in de zorg...

'Water staat ons aan de lippen'

 Fietsberaad / Flickr/ Creative Commons - by-nd-2.0

Toegevoegd: dinsdag 20 sep 2011, 17:46

Door onze redacteuren Rinke van den Brink en Marilou Kersemaekers  (NOS)

De veranderingen in de langdurige zorg zijn ingrijpend. Zo wordt een deel van wat nu onder de AWBZ valt, overgeheveld naar de gemeenten. Daarnaast gaan zorgverzekeraars de AWBZ uitvoeren voor hun eigen verzekerden. Deze maatregelen hebben gevolgen voor mensen die door ziekte of een handicap afhankelijk zijn van langdurige zorg en ondersteuning. Bij NOS Net kwamen bezorgde reacties binnen van mensen die getroffen worden door een stapeling van maatregelen.

Wegvallen

Jeroen Burghoorn heeft twee autistische kinderen, van wie één bijzonder onderwijs volgt. "Met de huidige bezuinigingen stijgt het eigen risico. Doordat de kinderen allebei medicijnen gebruiken, worden we niet toegelaten bij andere zorgverzekeraars. We komen net niet aan de zorgtoeslag en met een zorgpremie van 350 euro per maand is dat nu nog net te behappen, maar straks niet meer."

"Daarnaast zal de Wajong wegvallen. De school waar mijn oudste zoon op zit, begeleidt kinderen naar een betaalde baan, mede gesubsidieerd door de Wajong. Wat gebeurt er als dit wegvalt? Op passend onderwijs wordt ook al bezuinigd."

"Dan hebben we ook nog een pgb. Laat ik daar maar niet over beginnen." Burghoorn heeft in juni een herindicatie aangevraagd voor de therapie die zijn zoons volgen. "Eind augustus kregen we een reactie dat de indicatiesteller nog zes weken nodig had om tot een besluit te komen." De therapieën heeft het gezin inmiddels laten stoppen.

"We kunnen geen 70 euro per uur betalen. We vragen ons echt af waar dit land naar toe gaat. Voor mensen met een handicap gaat dit land naar de knoppen."

Chronisch

Jolanda uit Gelderland - een vrouw van 45 met verschillende chronische aandoeningen en handicaps - vertelt dat ook zij de dupe wordt van een reeks maatregelen. Haar man zorgt al 28 jaar voor hun inkomen. "Maar het water staat ons nu onderhand tot aan de lippen."

"De algemene heffingskorting wordt volgend jaar afgebouwd, volgens het Nibud met 20 euro per maand. Daarnaast moet ik voor de zorg die ik vanuit de psychiatrie krijg 200 euro per jaar gaan betalen, gaan mijn man en ik 100 euro per jaar meer betalen door verhoging van het eigen risico en vervalt de vergoeding van zo'n 500 euro die ik kreeg uit de Tegemoetkoming chronisch zieken en gehandicapten (Wtcg). Bovendien wordt de zorgtoeslag minder."

"Dat moet allemaal betaald worden van dat ene inkomen. En dan hebben we ook nog twee zorgverzekeringen, de eigen bijdrage voor de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) en alle andere (gewone) kosten."

Dagverblijven

Kees Marges uit Rotterdam is vader van een gehandicapte zoon. Hij maakt zich veel zorgen over de pgb-maatregelen en de overheveling van een deel van de AWBZ naar de gemeenten. "Daar zal veel ellende uit voorkomen, omdat die maatregel leidt tot bezuinigingen op gemeentelijk niveau. Daardoor dreigen dagverblijven voor mensen met een handicap die thuis wonen, gesloten te worden."

"Maar op die dagverblijven zitten heel veel zwaar gehandicapten. Die hebben op hun dagverblijf ook gespecialiseerde zorg nodig van begeleidsters die daar voor zijn opgeleid. Net als de cliënten die in de instellingen wonen."

"De gehandicapten die thuis wonen, dreigen niet alleen hun kwalitatief goede zorg te verliezen, maar ook hun pgb omdat ze geen indicatie hebben om in een instelling te wonen, een eis van Staatssecretaris Van Zanten om je pgb te behouden."

Nieuwe diagnostische criteria DSM-V; Geen pdd-nos of Asperger meer..?

In mei 2013 vervangt de American Psychiatric Association (APA) met de "Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders" versie 4 (DSM-IV) met de nieuwe Versie 5.

De DSM is de handleiding voor diagnostiek en statistiek van psychische aandoeningen. De DSM geldt in de meeste landen (óók in Nederland) als dè standaard voor psychiatrische diagnostiek. (Zònder DSM-IV diagnose ook geen hulpverlening, behandeling, vergoeding, leerlinggebonden financiering, PGB enz...).

De DSM bestaat al sinds 1952 en is in de loop der jaren meermalen radicaal veranderd. Het concept van het "autistisch spectrum" is relatief recent en in de nieuwste uitvoering (de DSM-V) worden een aantal ingrijpende wijzigingen voorgesteld.

Geen Asperger of PDD-NOS meer?

Één van die veranderingen  die op stapel staat en die wereldwijd erg veel stof doet opwaaien, is het verdwijnen van de verschillende Autisme Spectrum Stoornissen zoals het syndroom van Asperger, de Desintegratiestoornis van de kinderleeftijd (DES), het RET-syndroom), en de Pervasieve ontwikkelingsstoornis Niet Anderszins Omschreven, (PDD-NOS). Deze aandoeningen worden in de nieuwe versie samen ondergebracht onder de bestaande aandoening: Autisme Spectrum Stoornis (ASS).

Aangezien deze ziektebeelden elkaar grotendeels overlappen, vinden veel psychiaters het een goede ontwikkeling dat er slechts één diagnostische categorie voor alle autistische aandoeningen komt. De huidige gedetaileerde onderverdeling vinden zij onwerkbaar en nodeloos verwarrend. De nieuwe DSM-V wil hier een einde aan maken.

Nieuwe diagnoses

Naast het schrappen van een aantal diagnoses, worden in de nieuwe DSM-V tevens een aantal nieuwe aandoeningen voorgesteld, waaronder de "Sociale Communicatie Stoornis", waarvan de symptomen nu zijn opgenomen binnen het autistisch spectrum (o.a. Problemen met het sociale gebruik van verbale en non-verbale communicatie).

Welke (positieve of negatieve) gevolgen e.e.a. zal gaan hebben voor de mensen die nu en straks met het autistisch spectrum en aanverwante "stoornissen" te maken hebben, is nu nog niet te overzien.

Hoopvol

Hoopvol is in ieder geval wel dat mensen die in de huidige situatie door "overlapping" van diagnostiek en behandeling tussen wal en schip raken, straks onder één noemer vallen en dat genoemde diagnostiek, begeleiding en behandeling dus meer en meer op de persoon en zijn of haar individuele symptomen zal moeten worden toegesneden.

En dat is zeker geen slechte ontwikkeling...!

TV-serie: Autistisch, wat nu..?

In de vierdelige EO-serie Autistisch wat nu? worden twee gezinnen, waarvan één of meerdere kinderen autistisch zijn, gevolgd in het dagelijkse leven. Welke invloed heeft een autistisch kind op het gezinsleven en de omgeving? Hoe leer je een autistisch kind te begrijpen en hij jou? Gedragsdeskundige Autisme Colette de Bruin begeleidt de gezinnen en geeft in de uitzendingen tips en uitleg.

http://www.eo.nl/autistischwatnu

Autisme en gamen...

Veel jongeren met autisme voelen zich aangetrokken tot technologie, computers en games. De wereld van nulletjes en eentjes is immers voorspelbaar en helder en technologie luistert in principe altijd naar jouw commando’s. De sociale wereld is voor mensen met autisme veel complexer.

Ouders en begeleiders maken zich vaak zorgen over die passie voor technologie en dan met name voor het gamen. Hoe ondersteun je een kind met autisme in het vinden van een balans tussen enerzijds de plezierige en veilige wereld van het gamen en anderzijds het oefenen van vaardigheden in de sociale wereld?

Doel van dit boek is om ouders en hulpverleners houvast te bieden bij het begeleiden van kinderen en jongeren met autisme die games spelen naar een goede balans tussen het gamen en andere activiteiten en verantwoordelijkheden. Zij vinden in dit boek achtergrondinformatie, praktische adviezen en ervaringsverhalen.


`Gamen en autisme` is tot stand gekomen door gesprekken te voeren met deskundigen, maar vooral ook door te luisteren naar ervaringen uit de eerste hand: de verhalen van gamers met autisme en hun ouders. De auteurs hebben hiervoor tientallen interviews gehouden en een aantal enquêtes uitgezet, die door ruim 500 respondenten met opvallend veel toewijding zijn ingevuld.

Onderdeel van het boek is de Toolkit Gezond Gamen, een verzameling activiteiten en opdrachten die je als gamende jongere met autisme in zes weken doorloopt. Doel is het gamen een gezonde(re) plek te geven in het dagelijkse leven. De opdrachten worden gedaan met een helper. Dat kan een ouder, verzorger of begeleider zijn. De inhoud is zodanig samengesteld dat deze begeleider geen deskundige of professional hoeft te zijn om ermee te werken. Bij de opdrachten horen formulieren die als afdrukbaar bestand beschikbaar zijn op de website Beter Gamen.

In dit boek richten de auteurs zich voornamelijk op kinderen en jongeren met autisme met een gemiddelde tot hoge cognitieve begaafdheid, aangezien de insteek is om op basis van dialoog en zelfhulp met het thema aan de slag te gaan. Voor kinderen met een (lichte) verstandelijke beperking in combinatie met autisme, zullen ouders en hulpverleners de vertaalslag moeten maken van de aangeboden handvatten naar hun specifieke situatie. 

Over de auteurs
Herm Kisjes (1966) is werkzaam in een zelfstandige praktijk voor mensen met verslavingsproblemen waaronder internet- en gameverslaving, geeft trainingen en werkt onder andere in opdracht van SolutionS en Fontys Hogescholen.
Erno Mijland (1966) schrijft en spreekt voor en over het onderwijs, met name over de impact van technologie op kinderen en jongeren. Daarnaast is hij uitgever.

Frederik, een roadmovie te voet op het toneel..!

Frederik

Frederik heeft beslist. Hij woont niet waar hij wil wonen. Werkt niet waar hij wil werken. Eet niet wat hij wil eten. Ze bedoelen het goed, dat weet hij wel, maar vanaf nu zal het anders zijn. We leven tenslotte in een vrij land waar iedereen mag gaan en staan waar hij of zij wil. Dus Frederik gaat weg. Linda zal dat wel begrijpen. En Bart gaat met hem mee. Niet dat Frederik daar om vroeg. We leven tenslotte in een vrij land waar iedereen mag gaan en staan waar hij of zij wil.

Dus Bart gaat met hem mee.

‘Frederik’ is het ontroerende en grappige verhaal van twee bijzondere mensen met autisme op zoek naar wat ze zelf willen.

Een roadmovie te voet op het toneel.

Frederik:                          Mathias Sercu

Bart:                                David Cantens

Regie:                              Paula Bangles

Tekst:                              Mathias Sercu

Muziek:                            Sioen

Concept beeldvorming:      Christophe Coppens

Fotografie:                        Marc Tops

Website:                          www.despelerij.be                     Frederik, een Roadmovie op het Toneel...

Autisme niet langer handicap voor rijles

Mensen met Autisme, ADHD of verwante problemen zijn even capabel als ieder ander om auto te rijden, maar door een iets andere informatieverwerking in de hersenen gaat het aanleren wat minder vanzelfsprekend. Met de juiste begeleiding tijdens de rijles is het gelukkig ook voor hen heel goed mogelijk het rijbewijs te halen. Daarom zijn er voor rij-instructeurs uitgebreide trainingen ontwikkeld om hiermee te leren omgaan.

Omdat het vernieuwde rijexamen veel meer zelfstandigheid vraagt dan voorheen is de huidige rijopleiding voor leerlingen met een stoornis alleen maar zwaarder geworden. Ook voor rij-instructeurs is het moeilijker geworden om zulke leerlingen de juiste begeleiding en ondersteuning te bieden.

Voor leerlingen met faalangst is het examentraject verbeterd sinds het CBR het faalangstexamen per 1 juni 2010 definitief heeft ingevoerd. Voor leerlingen met autisme is dat er niet. Echter, in 2010 is er door Spectrum Brabant, een instelling voor zorg en onderwijs, een gespecialiseerde training 'Omgaan met autisme in de rijles' ontwikkeld, speciaal voor het geven van rijles aan leerlingen met een aandoening uit het spectrum van autistische stoornissen. De instructeur verwerft basiskennis op het gebied van autisme en aanverwante problemen en inzicht in de meest voorkomende struikelblokken en valkuilen. Zowel leerlingen met autisme als cursisten met een ander soort informatieverwerkingsstoornis, bijvoorbeeld AD(H)D, blijken bijzonder veel baat te hebben bij deze aanpak.

Lees meer bij: http://www.rijles-en-autisme.nl/index.html

Autisme in politiepraktijk:

07-02-2011, Anton Kappers

Leeuwarden - De NVA (Nederlandse Vereniging voor Autisme) heeft vandaag de film "Autidelict" overhandigd aan de politie Fryslân. Bij de overhandiging waren drie autistische jongeren aanwezig, dezen hebben een toespraak gehouden en vragen van aanwezigen beantwoord.

Autisme is een stoornis in de informatieverwerking. Dit is vaak erg moeilijk te herkennen, mede omdat er vele verschillende vormen zijn. Ongeveer 1% van de Nederlanders heeft een vorm van autisme, juist daarom is het erg belangrijk dat agenten het herkennen en weten hoe te handelen. De politie wil graag voorkomen dat situaties met autisten uit de hand lopen, het aanbod van de NVA om een voorlichtingsfilm te maken werd dan ook met beide handen aangegrepen.

Autidelict is de nieuwste in een serie voorlichtingsfilms die de NVA heeft laten maken. Het is een indringend en soms aangrijpend document geworden over autisme en justitie. In de film worden twee casus getoond waarbij autistische jongeren in aanraking komen met de politie. Duidelijk wordt wat de gevolgen kunnen zijn wanneer bij de politie onvoldoende kennis over autisme is en hoe hiermee om te gaan. De film zal binnen het korps gebruikt worden om de medewerkers over het onderwerp voor te lichten, alle korpschefs krijgen hiervan een exemplaar.

Mensen met autisme komen niet vaker in aanvaring met justitie dan anderen, maar als het gebeurt kan de situatie onnodig escaleren. Daarom liet de Nederlandse Vereniging voor Autisme (NVA) een voorlichtingsfilmmaken voor politie en justitie. De film wordt de komende maanden aan alle Nederlandse politiekorpsen aangeboden, het Friese korps had gisteren de primeur.

De openingsscène is heftig. Sam uit Zeeland fietst zonder licht en wordt door twee agenten staande gehouden. Ze blokkeren het fietspad met hun politiebus. "Laat me er langs joh," roept Sam. "Je hebt geen licht," zeggen de politiemensen. Sam: "Zal ik jou op je bek slaan?"

Als de jongen een agente te lijf wil gaan loopt het gierend uit de hand. Uiteindelijk komen er vier olitiemensen aan te pas voor Sam vloekend en tierend kan worden weggebracht. "Heeft?ie iets gebruikt?" vragen de agenten zich af.

Het verhaal van Sam is echt gebeurd, zegt voorzitter Ate Klomp van de Friese afdeling van de NVA. En het laat zien hoe iets kleins gewelddadig kan eindigen. In de film vertelt een deskundige hoe dat komt. Sam was aan het fietsen toen de politie die routine verstoorde. Daardoor werd hij bang, en toen een tweede agent zich met het gesprek bemoeide, sloeg de vlam in de pan. Zeker toen Sam ook nog eens werd aangeraakt en de agenten even later bovenop hem sprongen.

Geef mensen enigszins de ruimte, tipt de deskundige in de film. "Houd afstand, blijf rustig spreken en ga niet zo sterk mee in hun agressie."

Sam wordt op het politiebureau in de cel gezet. Zijn moeder legt uit dat hij autisme heeft, maar Sam moet in bewaring blijven, ook omdat een van de aangevallen agenten aangifte tegen hem heeft gedaan.

De maatschappij vraagt vaak om opsluiting na delicten, weet directeur Dick de Boer van de Friese politie, maar hij vindt dat je altijd moet kijken naar wat er echt aan de hand is. En na het zien van de film blijft er bij hem een belangrijke vraag hangen. "Hoe kun je zo'n situatie als bij Sam voorkomen?"
Want je ziet niet aan mensen dat ze autisme hebben. En zelf zullen ze het niet vertellen als je het niet aan ze vraagt.

De twee hoofdrolspelers in de film dragen allebei een 'auti-pas' bij zich, waarop staat dat ze autisme hebben. Maar in beide gevallen wisten de gezagsdragers niet wat ze ermee moesten. Ook Rick (21) heeft autisme. Het blijft moeilijk voor politiemensen, denkt hij, om meteen in te schatten wat er aan de hand is. "Ik heb geen auti-pas, en ik zou ook niet zomaar zeggen dat ik autisme heb. Dat is toch te intiem." 

Papa met Autisme: AutiRock

Papa met Autisme: AutiRock: Ik wil een rockwedstrijd-concert-concours organiseren met een prijs voor de winnaar, en ontvangsten entree/drank/sponsors ten voordele van o...

DUNOV de mobiele digitale coach

 

Je bent op school en onverwacht valt er een les uit. Wat moet je doen? Het lukt niet om al je plannen voor vandaag uit te voeren. De tijd is sneller voorbij dan verwacht, of je vergat wat je ook alweer had willen doen.

Hoe hebben je plannen voortaan meer kans van slagen? Dunov, de digitale coach, kan je helpen!

Het Dr. Leo Kannerhuis heeft samen met het softwarebedrijf RE-phrase ‘Dunov de digitale coach’ ontwikkeld. Dunov werkt stressverminderend en helpt zelfredzaamheid en maatschappelijke participatie vergroten. Het kan de thuissituatie ontlasten. Dunov is discreet en onopvallend. Het programma is te downloaden van de Appstore en te gebruiken op een mobiel apparaat/smartphone.

Er bestaan kant en klaar themaspecifieke digitale coaches, zoals de Schoolcoach.

De Schoolcoach helpt leerlingen die naar de middelbare school gaan bij lastige situaties. Bijvoorbeeld met samenwerken aan een opdracht, een roosterwijziging, huiswerk op tijd af krijgen, of bezigheden in de pauze. De coach geeft stap voor stap uitleg, instructies en tips om het probleem zo zelfstandig mogelijk op te lossen. De gebruiker kan kiezen uit verschillende scenario’s.

Het volgen van een dagprogramma kan ondersteuning krijgen van de individueel in te richten Agendacoach. Het programma bewaakt alle afspraken en coacht de taken die uitgevoerd moeten worden. Een signaal kan aangeven wanneer aan een volgende taak begonnen moet worden. Hulpmiddelen, zoals een weekschema, stappenplan, afvinklijst, pictogrammen, of een stopwatch, kunnen allemaal door de Agendacoach worden vervangen. Per agenda onderdeel kan een eigen coachende dialoog geschreven worden om de uitvoering te begeleiden. Wijzigingen kunnen per computer worden doorgegeven aan de mobiele Agendacoach van de gebruiker.

Ga voor informatie over Dunov digitale coach naar www.dunov.com

Hier zijn demonstraties te bekijken van de diverse coaches. Ook wordt vermeld waar er wanneer informatiebijeenkomsten zijn.

Een voorbeeld

Jop gebruikt nu de Dunov om dagelijks naar school te reizen. Vroeger bracht zijn moeder hem iedere dag. Op een morgen komt Jop bij de bushalte aangerend, maar er is geen bus. Jop opent zijn digitale coach en zoekt als volgt zijn probleem op:

• Waar ben je? Keuze: Bij de bushalte.
• Wat is er? Keuze: De bus komt niet.
• Was je te laat bij de bushalte? Keuze: Ja.

Je hebt waarschijnlijk de bus gemist. Wacht op de volgende bus. Bel school en zeg dat je later komt, omdat je de bus miste. Meld je na aankomst op school bij de conciërge.

Ik wil niet meer onzichtbaar zijn

Autisme in de allochtone cultuur in Nederland Genomineerd voor de Langeveldprijs 2011! Ik ben niet beleefd zoals andere Turkse meisjes, maar flap alles er zomaar uit. Dit wordt niet op prijs gesteld. Van Turkse meisjes wordt verwacht dat ze, ook als ze ergens op bezoek gaan, opruimen en thee brengen. Ook zit mijn familie, met name mijn oma, mij steeds te pushen bij het binnenkomen de nodige beleefdheidswoorden uit te spreken. Dit proberen ze al vanaf mijn jongste jaren maar ik vind het niets. Die woorden komen gewoon niet uit mijn mond. Mijn moeder schaamt zich daardoor vaak voor mij en zegt dat ik mij gedraag als een kind.  Uit: Ik wil niet meer onzichtbaar zijn In dit openhartige boek vertelt Birsen haar levensverhaal. Een leven met autisme in een allochtone cultuur in Nederland. Hoewel haar liefdevolle en zorgzame ouders er alles aan doen om Birsen aansluiting te laten vinden met leeftijdsgenootjes en familieleden, is er in de omgeving vooral onbegrip over haar autisme (otizmin het Turks). Met genoeg bidden en meer tussen de mensen komen, zou het probleem vanzelf opgelost worden. In allochtone culturen is weinig bekend over de diverse vormen in het autismespectrum, zoals het syndroom van Asperger en PDD-NOS. Daar wil Birsen verandering in brengen. Zo geeft zij de jongvolwassen allochtoon met autisme een stem. Dit boek is verschenen in samenwerking met de Nederlandse Vereniging voor Autisme. De NVA heeft het aanvullende hoofdstuk verzorgd over autisme in de allochtone cultuur bedoeld voor leerkrachten, ouders en hulpverleners.