Hoe gelijkaardig beleven mensen met en zonder autisme hun partnerrelatie? De vraag die daar telkens weer bij opduikt, is wie zich wanneer en in welke mate moet aanpassen aan de ander.
Want de hersenen van mensen met autisme verwerken informatie op een andere manier, en dat heeft indringende gevolgen op het vlak van sociaal inzicht, van sociale vaardigheden. Hun aanvoelen van, kijken naar en omgaan met mensen en gebeurtenissen is anders dan bij hun partner. Beiden volgen verschillende denkstrategieën. Dit leidt geregeld tot misverstanden en verstoorde relaties; praten over gevoelens is niet vanzelfsprekend, en wat als doen alsof niet vanzelf gaat?
Cis Schiltmans begeleidt partner- en koppelgroepen van mensen met autisme en bundelt in dit boek twaalf indringende gesprekken met koppels waarvan een of beide personen autistisch zijn.
De volgende moeilijkheden worden vaak genoemd: onbegrip en ongeloof vanwege de omgeving; de inkrimping van de eigen ontplooiing, interesse en activiteiten; het beperkte aanvoelen van elkaars voorkeuren; wederzijds onbegrip, communicatieproblemen en de tijdrovende inspanningen om deze recht te zetten; gemis aan wezenlijke wederkerigheid; het gevoel weinig samen te kunnen doen. Elk koppel weegt af of er (nog) voldoende positieve elementen zijn om de relatie in stand te houden en beslist hoe die verder vorm te geven. Enkele koppels stellen zelf een lijstje met regels en tips op.
Deze gesprekken worden aangevuld met omkaderende interviews met psychotherapeut Francis Pascal-Claes, de bekende pedagoog en autismedeskundige Peter Vermeulen en kinderpsychiater Jean Steyaert. Achteraan volgen de adressen van de Vlaamse Centra voor Menselijke Erfelijkheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten