EEETEN...!
(Geen reactie...)
Komen jullie aan tafel zitten?
"Maar ik heb nog helemaal geen honger..."
Je komt NU gezellig aan tafel zitten!
"Ik kom al..."
Zal ik wat opscheppen..?
"Ik hoef niet..."
"Eet nou eens door!"
"Maar ik vind het niet lekker..."
Eet je bord leeg!
"Ik lust het niet..."
EET!!!
"Ik eet toch..."
Je blijft zitten tot het op is, hoor je..!
"Nou en..."
Een uur later (en het bord nog steeds niet leeg...):
Ga maar spelen, dan kan ik eindelijk afruimen en de afwas doen...
1 opmerking:
Ik vraag niets meer maar zeg dingen vriendelijk op gebiedende wijs. Als je vraag laat je je vaak verleiden tot n discussie en dat iS nu net niet de bedoeling.
Dus..... jongens aan tafel, we gaan NU eten!!
Ik schep t minimale op uit de schijf van vijf en vraag niks. Hij heeft t gewoon te eten PUNT, geen discussie... hij zal altijd proberen om in onderhandeling te gaan als IK dit toelaat. duidelijkheid is voor mijn zoon het allerbeste zo weet hij waar hij aan toe is. Soms komt dat op n buitenstaander nogal apart over... maar zo hou ik de harmonie erin. Geef ik teveel ruimte dan is er teveel onrust dus onduidelijkheid wat resulteert in meestal n drama.....
Als hij, voordat ik alles echt onder controle had, zat te miepen om t eten dan zei ik nog drie happen dan ben je klaar maar morgen goed smoes want dat wordt dus teveel. T duurt even voordat t kwartje valt maar met geduld en liefde lukt t wel. Het is n kwestie van trainen oorzaak en gevolg bijbrengen. Niet makkelijk maar wel te doen.
Een reactie posten