Een autistisch kind heeft alle moeite van de wereld om zijn omgeving te begrijpen en zal zich vaak verward voelen omdat het er maar niet in slaagt om met de buitenwereld te communiceren. Er zijn een aantal aspecten van het leven die voor kinderen die tot het autistisch spectrum worden gerekend moeilijk te begrijpen vallen. Zintuiglijke ervaringen zijn bij een autistisch kind namelijk heel anders dan bij een niet- autistisch kind.
Op de eerste plaats kan geluid een symptoom van autisme vormen, nogal wat autistische kinderen zijn er zeer gevoelig aan. Een hard geluid kan voor een autistisch kind zeer pijnlijk zijn. Het dagdagelijkse geluid van het verkeer in een drukke straat kan al te veel zijn. Het autistisch kind wordt overrompeld door het geluid en zal met de handen op de oren proberen om de geluiden tegen te houden. Andere manieren om te reageren op een overdaad aan geluid zijn stereotype lichaamsbewegingen, zoals bijvoorbeeld het heftig schudden met de handen. Sommige autistische kinderen hebben wat in het Engels genoemd central auditory processing disorder (CAPD), wat het voor hen moeilijk maakt om subtiele verschillen in geluid of taal te begrijpen.
Ook aanrakingen liggen voor een autistisch kind heel anders dan voor een niet- autistisch kind kind. Een aanraking kan voor een autistisch kind, zoals voor geluid, overweldigend zijn, het kan er zich compleet door overrompeld voelen. Gevoelens die niet-autistische kinderen nauwelijks gewaar worden – het gevoel van kleren op de huid, ademen – kunnen voor een autistisch kind als zeer onaangenaam worden ervaren. Gevolg is een ongemakkelijk gevoel, dat zich ook naar het gedrag zal vertalen. Een bekend voorbeeld is dat van een autistisch kind dat zijn haar niet graag liet knippen omdat het gevoel van individuele haren op de huid overeenstemde met dat van naalden die in de huid prikten.
Communicatie is voor elk autistisch kind een probleem. Het is een gemeenschappelijk kenmerk en waarschijnlijk vaak ook het eerste dat in de richting van autisme leidt. De communicatieproblemen vertalen zich bijvoorbeeld in het uitstellen van te leren spreken. Dat heeft in het geval van het autistisch kind niets te maken met gebrek aan intelligentie. Veel autistische kinderen kunnen simpelweg niet uitvissen hoe taal werkt. Dat kan het leven heel erg moeilijk maken, met in het ergste geval isolatie tot gevolg. Stephen Shore, dokter en bij wie als kind zelf de diagnose ‘autistisch’ werd gesteld, begon pas op de leeftijd van vier jaar te spreken. Sommige autistische kinderen leren nooit spreken, maar dat zijn de uitzonderingen. De meeste zullen het uiteindelijk wel leren. Maar zelfs dan kan echte communicatie – het werkelijk verstaan van anderen - een problemen opleveren.
Dan is er nog het sociaal gevoel, dat in het geval van autistische kinderen vaak volledig ontbreekt. Sommigen van hen worden als eenzaten bestempeld, omdat ze liever op zichzelf zijn. Shore ontkent dat echter. Hij herinnert zich dat hij wel sociale contacten zocht, maar die simpelweg niet kon maken. De onuitgesproken regels van sociaal gedrag worden door de meeste kinderen bij wijze van spreken al spelenderwijs opgepikt, maar bij autistische kinderen is dat niet het geval.
Bron: Gezondheidsweb
