Moederdag...

Moederdag en Autisme...

Het is weer moederdag! Je wordt wakkergekust en -geknuffeld door je kinderen. Met een lach op hun gezicht geven ze je trots de kaarten die ze speciaal voor jou hebben geschreven en de kadootjes die ze met liefde een aandacht voor je hebben uitgezocht...

Dat is tenminste je droom!
De realiteit is vermoedelijk een beetje anders...

Je niet-autistische kids schreeuwen in koor: "fijne moederdag!" Je man vraagt ​​aan je kind met autisme om je een knuffel geven en een fijne moederdag te wensen. Je kind gehoorzaamt en presenteert je een geschenk en een kaart. Het is tijd om de kadootjes uit te pakken en je andere kinderen kunnen bijna niet wachten. Je kind met autisme toont geen interesse. Het weet al wat er in het papier zit. De anderen zijn enthousiast, trots en blij tegelijk als je hun kadootjes mooi blijkt te vinden.

Dan kun je eindelijk de zelfgemaakte kaart van je autistische kind openen. Geen getekende hartjes en bloemen zoals bij de andere kinderen. Geen geschreven woorden of tekst waarmee je kind je doorleefd probeert te zeggen dat het je de liefste en de beste moeder vindt van de wereld.

In plaats daarvan zijn er een paar krassen en een paar vormen, iets dat eruit ziet als ballonnen en een cijfer dat op een magere hond lijkt. Er staat te lezen: "Gelukkig Moederdag. Ik hou van je mama”. Je schiet vol en de tranen springen in je ogen. Je weet dat waarschijnlijk iemand je kind heeft verteld wat te schrijven, maar je weet ook dat de woorden wáár zijn.

Als de meeste moeders dromen van hun perfecte moederdag, dan denken ze aan een fijne dag met ontbijt op bed, een mooi kado of een bos bloemen en gezelligheid met familie of een uitje met het gezin. Misschien zelfs een picknick in het park of een etentje in een restaurant.

Voor een moeder van een kind met autisme is zo’n moederdag vaak helemaal geen fijne dag. Het zou zelfs haar ergste nachtmerrie kunnen zijn. Zij heeft een andere droom. Een droom van vrede, rust en harmonie. Misschien zelfs gewoon een dag door haarzelf! Een dag vrij van stress! Een dag van vrijheid, zonder uitbarstingen en escalaties, zonder interventies of alles te moeten structureren!

Haar dag zou kunnen beginnen een ontspannen ontbijt, waarna ze op weg gaat naar het beautycentrum. Na twee uur van verwennerij is het op naar de stad. Wat voelt het raar om uitgebreid te kunnen shoppen en passen voor je een nieuwe blouse koopt. Normaal is het snel de goede maat zoeken, afrekenen en later thuis kijken of het een beetje goed zit...

Misschien ontmoet ze een paar vriendinnen, raakt aan de praat en drinkt uitgebreid koffie op een terras. "Dit is dus hoe andere mensen leven" denkt ze bij zichzelf: "Wat een magische wereld!"

‘s-Avonds wordt ze uitgenodigd om te gaan dineren, maar eigenlijk wil ze naar huis. Ze denkt aan haar kinderen. Ze mist ze en ze weet dat ze op haar wachten. Ze verontschuldigt zich, rent naar haar auto en rijdt vlug naar huis. Ze wordt begroet door gelach en vrolijke gezichten. Ze knuffelt haar kinderen alsof ze ze een jaar niet heeft gezien. Haar autistische kind komt even tegen haar aan staan en ze dankt de sterren omdat ze de gelukkigste moeder op aarde is ..!

Dit is voor alle moeders die kinderen hebben met autisme: Jullie inspireren me!
Jullie verbazen me met je veerkracht en dwingen mijn respect af met je volharding! Jullie grenzeloze liefde, jullie volkomen onzelfzuchtige toewijding en jullie niet aflatende inzet is ontzagwekkend en bewonderenswaardig!

Met jullie als moeder is jullie kind het gelukkigste kind op aarde!