Laura van Baars − 07/09/14, 13:38
© Werry Crone. Monique en Robin van Eijkelenburg
Dyslectisch, autistisch, en toch in zes jaar het vwo doorlopen? Robin is het gelukt. Hij kan met zijn bètaknobbel nu wis- en natuurkunde studeren. Maar zonder zijn moeder was het nooit zover gekomen. Scholen weten niet wat ze met deze a-typische kinderen aanmoeten.
De diploma-uitreiking van haar zoon Robin, hoe voelde dat voor Monique? Monique van Eijkelenburg lacht langzaam, tegenover haar op de bank zit Robin. Hij is een kei in wis- en natuurkunde, maar is ook flink dyslectisch. En bij hem werd Asperger vastgesteld, een vorm van autisme.
Monique geeft nu eens niet als eerste antwoord. De schooljaren van Robin, eerst op de Montessorischool en toen op het vwo van het Bilthovense Nieuw Lyceum, zijn zwaar geweest. "Voor mijn moeder was het diploma nog belangrijker dan voor mij." "Het is volbracht", zegt Monique.
Wat Monique en Robin jaar op jaar hebben moeten bewijzen, is dat een kind dat gegrepen kan worden door emotie, moeizaam leest en nooit foutloos schrijft, toch ook heel intelligent kan zijn. Robin is een jongen die niet altijd aansluiting vindt bij anderen, die literatuurlessen haat omdat hij de thema's niet kan invoelen, maar die de algoritmes van een Rubiks kubus in een handomdraai oplost.
Ideaal profiel
Niet de leerling die past in het ideale profiel van de vwo'er. Een leerling voor wie een school extra moeite moet doen om hem binnenboord te houden. Leraren moeten bijlessen geven, extra tijd toestaan voor proefwerken en examens, taalfouten anders beoordelen, nu en dan een oogje toeknijpen. Anders had Robin nooit kunnen doen waar hij van droomde: wiskunde en natuurkunde gaan studeren aan de Universiteit Utrecht.
De basisschool was al moeilijk voor Robin. Hij werd soms gepest, en droomde veel. Monique, zijn alleenstaande moeder, liet hem testen. Maar in die jaren werd geen stoornis bij hem vastgesteld. Robin legde eindeloos puzzels, en kon prachtig tekenen. Zijn belangstelling voor techniek was groot.
In groep 8 kreeg hij het advies vmbo/havo. Monique schatte hem hoger in. "Voor je het weet, dacht ik, glijdt hij af omdat hij niet goed kan spellen. Hij moest dus absoluut naar een scholengemeenschap zónder vmbo."
Pesterijen
In het eerste kwartaal van de middelbare school begon het al meteen weer met de pesterijen. "Andere kinderen in de klas, maar het ging gewoon door", vertelt Robin. "Ik weet nog dat ze een keer bij Duits mijn etui afpakten en die naar de andere kant van de klas gooiden. Ik dook er recht op af, letterlijk dwars door de tafels heen."
De mentor riep Monique bij zich: moest Robin niet eens naar een deskundige? Die stelde vervolgens alsnog Asperger vast. Hij kreeg een persoonsgebonden budget. Op een cursus speciaal voor kinderen met Asperger in het UMC leerde Robin Bart kennen. Bart zat ook op het Nieuw Lyceum. Ze hadden elkaar nog niet eerder ontmoet, maar ze werden boezemvrienden en brachten voortaan de pauzes samen door. Eerst spelend met spelletjes op de iPod Touch, later met de kubussen.
Robin kreeg nu een soort Ritalin om wat minder last te hebben van zijn heftige emoties. Ook volgde hij trainingen om zijn gedrag aan te passen. "Ik leerde mezelf te dwingen om 'ja' te zeggen als iemand voorstelde om een middag wat leuks te gaan doen. Mijn eerste impuls is toch dat ik liever thuis zou blijven zitten." Na een mentoruur waarin Robin met de klas praatte over wat het is om autisme te hebben, veranderde de sfeer ook wat. Monique: "Vooral de meisjes werden nu heel behulpzaam."
Bijles
Maar daarmee was het vwo- diploma nog niet binnen. Wilde Robin overgaan, dan moest hij bijles krijgen in Nederlands. De vakken Frans en Duits waren hem in de tweede en derde bijna fataal geworden. Woordjes stampen, hij kan het niet. Grammatica-regels: geen gevoel voor. Monique: "Vanaf Pasen begonnen we ieder jaar toe te werken naar het eindrapport. We hebben waanzinnig, waanzinnig veel geoefend op alle talen en geschiedenis."
Moniques grootste frustratie zit 'm in die vreemde talen Frans en Duits. Die zou je volgens haar niet de eerste drie jaar lang moeten verplichten aan een kind dat daar duidelijk niets mee kan. "Als wij er niet zo ontzettend hard aan gewerkt hadden, als ik voor hem niet zo gekmakend vaak geoefend had, had hij niet naar de universiteit gekund. Terwijl hij voor wis- en natuurkunde negens haalde! Maar aan dat talent had hij niets gehad als hij op de talen zou zijn gestruikeld. Dat vind ik echt een grote systeemfout in het onderwijs."
De natuurkundegek, in wit T-shirt met bouwtekening en voordurend aan het frutselen met een van zijn tientallen kubussen, had zonder de inzet van zijn moeder de eindstreep mogelijk niet gehaald. "Vanaf het begin af aan heb ik de docenten telkens geïnformeerd over zijn situatie, hen betrokken bij het probleem en hen om hulp gevraagd."
Steun verwerven
"Je moet een beetje nederig zijn, vooral de leiding bij de docent leggen en zelf geen betweter zijn, al weet je er veel van. Ik ben lobbyist van beroep, daar had ik veel aan bij het verwerven van steun. Maar wat moeten al die ouders van autistische kinderen die dat niet kunnen? Die kinderen zakken af, of vallen uit. Want binnen de school is voor die kinderen niet vanzelfsprekend plaats."
Bart redde het bijvoorbeeld niet. "Vwo- hersenen, maar hij ging uiteindelijk naar het mbo", vertelt Robin. De vriendschap bleef bestaan. Deze week begint Robin aan de universiteit. "Mijn moeder en ik waren op de open dag, en ik zag het meteen al: eindelijk geestverwanten. Ja, ook mensen van wie ik vermoed dat ze autisme hebben. Dat gaat nu eenmaal vaker samen met een bèta-knobbel."
Het gaat goed met Robin. Door de gedragstrainingen hoeft hij al een jaar geen medicijnen meer te slikken. "De diagnose Asperger is zelfs ingetrokken", zegt Monique. Op zijn diploma prijken een 10 voor rekenen en een 9 en een 8 voor wis-, en natuurkunde. Van Monique is er iets afgevallen. "Ik wilde hem zo snel mogelijk door die school loodsen. Eindelijk komt hij nu in een omgeving met mensen bij wie hij zich thuis voelt. Het wordt leuk."
Wat verwachten ze van de toekomst? Monique ziet het, nu de schooljaren voorbij zijn, zonnig in: "De wereld ligt open voor bèta's. En Robin wordt gewoon een hele goeie."
Bron: Trouw.nl
