Theory of Mind (ToM) en Sociale Vaardigheden

Kinderen en jongeren met een autisme spectrumstoornis zoeken weinig contact met hun omgeving of doen dat op een aparte manier; ze praten weinig of leggen juist een sterk beslag op anderen. Niemand met een autisme spectrumstoornis is hetzelfde, maar de problemen in de communicatie hebben zij allemaal. Het methodisch aanleren van sociale vaardigheden kan autistische kinderen en jongeren helpen om makkelijker contacten te leggen en te behouden.

Wat kunnen we met de sociale vaardigheidstraining bereiken?
We kunnen jongeren met een autisme spectrumstoornis helpen om hun sociale vaardigheden te vergroten. Zo kunnen we hen helpen:

• om hun gevoelens te leren uiten, zoals boosheid, blijdschap en verdriet.
• om zelfstandig en zelfredzaam te zijn.
• om initiatieven in de buitenwereld te nemen.
• om sociale vaardigheden te leren om contacten te leggen en vast te houden. (Denk aan een praatje maken, medeleven tonen, voor jezelf opkomen en kritiek ontvangen).
• om hun eigen (on)mogelijkheden te leren kennen.

Het belangrijkste aspect van de meeste educatieve benaderingen van autisme en aanverwanten is het aanleren van sociale vaardigheden. Hierbij wordt soms gebruikgemaakt van rollenspel of toneeltherapie, maar dat is niet voor alle kinderen met autisme even geschikt.

In andere gevallen worden sociale vaardigheden op een meer didactische manier benaderd en ligt de nadruk op het aanleren van afzonderlijke elementen van sociaal gedrag (zoals oogcontact, niet te dicht bij anderen gaan staan, of niet te hard praten) of bepaalde omgangsregels (zoals de deur openhouden voor anderen, hoe lang je de telefoon moet laten overgaan als er niet meteen iemand opneemt, of hoe je reageert als iemand je een cadeautje geeft).

Deze aanpak kan heel effectief zijn, maar de kans bestaat dat iemand met autisme de sociale vaardigheden op een rigide manier gaat gebruiken, omdat het nu eenmaal erg moeilijk is om de regels zo uit te leggen dat alle mogelijke situaties erdoor worden gedekt.

Verder wordt geregeld gebruikgemaakt van de populaire Social Stories (Sociale Verhalen) van Carol Gray. Deze methode werkt met beschrijvingen van alledaagse sociale situaties en sociale scripts, waarmee het kind leert wat het in verschillende situaties kan verwachten en hoe het dan kan reageren.

Een andere benadering is meer gericht op leren over mentale toestanden (opvattingen, gedachten, bedoelingen, verlangens en emoties) om "Theory of Mind" (vaak afgekort tot ToM) of "mindreading-vaardigheden" te ontwikkelen.

Voor het leren herkennen van emoties, een specifieke mindreading-vaardigheid, is ook educatieve software ontwikkeld. Namelijk de dvd Mind Reading (www.jkp.com/mindreading). Dit is een elektronische encyclopedie van de verschillende manieren waarop mensen emoties kunnen laten zien. Voor jonge kinderen is een vergelijkbare dvd ontwikkeld, getiteld The Transporters (www.transporters.tv).

NOS Nieuws - Autisme VS sterk toegenomen (excuseer de beeldspraak)

Onzin natuurlijk, deze schreeuwerige kop op NOS-Nieuws..!
(Gelukkig is de inhoud van het artikel wat genuanceerder).

Het aantal mensen met autisme is helemaal niet toegenomen. Het zijn de eisen die de moderne maatschappij aan haar mensen stelt die almaar toenemen. Prestatiedwang, kwalificatie-eisen, individualisering, overprikkeling door media, computer, billboards, TV, mobiele telefonie enz. enz.

Mensen met autisme (en niet alleen hen) komen daardoor eerder in de problemen, of vallen op door afwijkend gedrag. Ondanks verregaande "globalisering" is "anders" zijn (in toenemende mate) nog steeds "not done"...

Daarnaast is de diagnostiek sterk verbeterd, waardoor er vaker en eerder kan worden vastgesteld dat mensen een vorm van autisme hebben.

Ondertussen roepen politici dat we af zouden willen van het zogenaamd willekeurig opplakken van "labels" en de "medicalisering" van onze jeugd.

Heren en dames politici! Door her draaiend houden van de "economie" meer en meer als hoogste en enige maatschappelijke waarde te propageren en normstelling op vrijwel alle andere gebieden langs de maatlat van het bruto nationaal product te leggen, creëert u deze situatie natuurlijk helemaal zelf..!

U, als "wijze" en "verstandige" afvaardiging van ons "gewone" mensen zou zich dat als geen ander moeten kunnen realiseren en in plaats van het najagen van persoonlijke ambities en groot-industriële en partij-politieke belangen, zou u moeten opkomen voor het belang van degenen die u als afvaardiging hebben verkozen.

Namelijk de samenleving als geheel..!

Zo niet, dan is de kans groot dat u zich op den duur, door uw eigen "afwijkend" gedrag buiten die samenleving plaatst die u pretendeert te vertegenwoordigen en waaraan u als "de politiek" uw bestaansrecht meent te ontlenen.

Waarmee u zich tegelijk aan het risico blootstelt om "zomaar" het "label"  of de "medicaliserende diagnose" opgeplakt te kunnen krijgen van "pathologisch leugenaar", "zakkenvuller", en/of "antisociale- of narcistische persoonlijkheidsstoornis"..!

Wij groeten u..!


NOS Nieuws - Autisme VS sterk toegenomen

Mijn vriend Henry

Dale Gardner is nog een baby als zijn ouders zich realiseren dat er iets niet klopt. Na een eindeloze tocht langs artsen en specialisten wordt de diagnose gesteld: Dale is autistisch. Zijn moeder Nuala is vastbesloten om hem een zo normaal mogelijk leven te geven, maar alle pogingen om Dale uit zijn wereld van obsessieve behandelingen, driftbuien en geweldadigheden te bevrijden zijn tevergeefs.

Alles verandert als Henry, een golden-retrieverpuppy, in huis komt. De bijzondere band en toewijding die al snel ontstaat tussen de jongen en zijn hond helpen Nuala en Jamie Gardner een doorbraak in de ontwikkeling van hun zoon tot stand te brengen.

Mijn vriend Henry is het ontroerende en fascinerende verhaal van een zorgzame en begaafde hond die een klein jongetje leert omgaan met autisme.

Blblion Recensie
Negentien jaar na de geboorte van haar autistische zoon Dale beschrijft de auteur, psychiatrisch verpleegkundige in Groot-Brittanie, haar en zijn strijd voor een volwaardige positie in de maatschappij. Het is echter vooral een ontroerende beschrijving van de genegenheid die ontstaat tussen haar zoon en zijn Golden Retriever. Reeds als puppy ontstaat er een ijzersterke band tussen de twee die naarmate de tijd verstrijkt alleen maar toeneemt.

De auteur beschrijft haar bezoeken aan allerlei specialisten, eerst voor haar zoon en later ook voor haar dochtertje. Niemand heeft echter meer invloed dan Henry, de hond met de lieve ogen. Als hij tenslotte oud en uitgeput een spuitje krijgt, sluit Dale een nieuwe puppy, Henry junior, in zijn hart.

Een vlot geschreven boek dat niet alleen in vakantietijd een breed publiek zal trekken, maar wellicht ook leerkrachten, opvoeders en ouders zal stimuleren tot effectief overleg. Een deel van de verkoopopbrengst komt ten goede van het Autismefonds. Met enkele afbeeldingen in zwart-wit; normale druk.

Het Centrum voor Consultatie en Expertise (CCE)

http://www.cce.nl/

Het CCE start een consultatie als er ernstige zorgen zijn over de kwaliteit van leven van een cliënt.

Soms dreigt iemand tussen wal en schip te vallen:
Hij of zij heeft ingewikkelde medische en/of psychiatrische problemen;
Hij of zij vertoont ernstig probleemgedrag;
Toekomstperspectief lijkt te ontbreken.

Het CCE komt alleen in actie als een probleem vanuit de reguliere (gebruikelijke) zorg niet kan worden opgelost.

Geen kosten
We werken aanvullend op de zorg die bijvoorbeeld instellingen of ouders bieden. Zij kunnen het CCE bij ingewikkelde problemen ook om een second opinion vragen: een tweede mening over een bestaand zorgplan. Aan onze consultaties zijn voor cliënten en zorginstellingen geen kosten verbonden.

Multidisciplinair
Juist omdat het CCE zich uitsluitend bezighoudt met complexe problemen, worden deze multidisciplinair benaderd: vanuit verschillende invalshoeken en specialismen. Ook factoren in de fysieke en sociale omgeving van de cliënt kunnen immers een rol spelen.

Een praktijkvoorbeeld:
Bas is een achtjarige grote jongen die autistisch is, een verstandelijke beperking heeft en misschien ADHD. Hij woont in een behandelcentrum voor mensen met een licht verstandelijke beperking met een psychiatrische stoornis. Dit ter voorbereiding op een nieuwe school, die na heel veel strubbelingen eindelijk voor hem is gevonden.

Toen Bas nog op de peuterspeelzaal zat, ging het eigenlijk heel goed met hem. Bas heeft een makkelijke juf van wie hij niet in de kring hoeft te zitten. Op de basisschool wordt het moeilijker. Op de eerste wendag slaat hij zijn klasgenootjes en maakt hij spullen stuk. Vanwege zijn gedrag krijgt Bas Ritalin. Door zijn autisme werkt dit echter geheel averechts en wordt hij erg agressief.

Bas zit uiteindelijk nog geen half jaar in het ‘normale’ onderwijs. Vervolgens gaat hij naar een centrum voor in ontwikkeling bedreigde kleuters (IOBK). Maar ook daar gaat het fout. Zijn docenten benaderen hem als elk ander kind. Dat werkt niet bij Bas: hij weet niet na één standje dat hij iets niet mag doen. Met vijf jaar wordt Bas voor drie maanden opgenomen in de jeugdpsychiatrie. De testresultaten wijzen op autisme, ADHD en een verstandelijke beperking.

Wanneer Bas zeven is, moet hij naar een andere school. Het advies is speciaal basisonderwijs (SBO). Maar door Bas’ autisme wil geen school hem hebben. Te lastig. Uiteindelijk komen ze in september 2001 bij het Pedologisch Instituut (pedologie is de studie en behandeling van psychisch gestoorde kinderen). Bas heeft het naar zijn zin op het Pedologisch Instituut, vooral omdat hij de overhand heeft op zijn juf en klasgenootjes. Maar de juf vindt het te zwaar. De problemen blijven Bas en zijn ouders achtervolgen. Zijn aanwezigheid wordt al snel ingeperkt tot twee dagen in de week. De overige dagen gaat hij naar een particulier dagcentrum voor individuele begeleiding. In het dagcentrum gaat het wat begeleiding betreft een stuk beter. Met een groep van vier kinderen en twee begeleiders is het bijna een een-op-een-situatie. Maar Bas wil leren en dat gebeurt niet op de dagbesteding.

Behandeldoelen
De ouders van Bas weten niet meer waar ze een geschikt plekje voor hun zoon kunnen vinden waar hij kan leren zonder dat zijn gedrag moeilijkheden geeft. Voor hulp schakelen ze het CCE in. Gezamenlijk wordt een nieuwe optie gevonden: een observatieklas bij een school voor zeer moeilijk opvoedbare kinderen (ZMOK). Maar deze school wil Bas pas aannemen wanneer hij is behandeld.

Sinds enkele maanden woont Bas in een behandelcentrum voor licht verstandelijk gehandicapten met een psychiatrische stoornis. Hij is inmiddels ook al drie keer op vrijdag op de ZMOK-school geweest. Het schoolproces wordt elke keer een beetje opgebouwd. In kleine klassen worden de leerlingen klaargestoomd voor het speciaal basisonderwijs. De bedoeling is dat Bas een jaar in de observatieklas zit en daarna écht naar de ZMOK-school gaat. Als het goed gaat, kan hij daarna naar een ZMOK-school in zijn eigen woonplaats.

Nieuwe mogelijkheden
De school heeft er alle vertrouwen in. Ze zijn aanwezig bij de besprekingen met het behandelcentrum waar Bas woont, om de overplaatsing zo soepel mogelijk te laten verlopen. Binnenkort mag Bas ook weer thuis komen wonen.

Het CCE helpt onder andere mensen met autisme. Om privacyredenen komen namen niet overeen met de werkelijkheid.


Website van het CCE

My Name is Khan

Ontdek een van de mooiste recente films uit India! My Name is Khan is een spannende en romantische film met schitterend acteerwerk van de beste Bollywoodacteurs: Shahrukh Khan en Kajol Devgan.

Het verhaal
De islamitische Rizvan Khan uit India trekt met zijn vrouw Mandira naar San Francisco om daar te gaan wonen. Rizvan lijdt aan het aspergersyndroom, een lichte vorm van autisme. De gebeurtenissen van 11 september 2001 veranderen zijn leven drastisch: zijn handicap maakt hem verdacht en plotseling wordt hij als terrorist beschouwd. Hij zal moeten vechten om zijn onschuld te bewijzen en de liefde van zijn leven terug te vinden.

My Name is Khan vertelt een ontroerend verhaal over identiteit, verdraagzaamheid en de kracht van de liefde.

Sterren van Bollywood
My Name is Khan is de tweede duurste Bollywoodfilm ooit, na Blue. Wereldwijd heeft de film bij zijn release tal van boxofficerecords gebroken. De dvd-release in thuisland India, die de wereldwijde lancering met twee maanden vooraf is gegaan, is met een omzet van meer dan 23 miljoen dollar in negen weken een gigantisch succes.

Shahrukh Khan behoort tot de absolute top van Bollywood. Voor zijn talent geniet hij net als zijn tegenspeelster Kajol Devgan wereldwijd erkenning. Newsweek plaatste hem in 2008 bij de vijftig meest invloedrijke mensen ter wereld. Wassenbeeldenmuseum Madame Tussaud plaatste zijn beeld in Londen en Parijs en Frankrijk nam hem op in de 'Ordre des Arts et des Lettres'.

Kajol Devgan speelde al aan de zijde van Khan in het begin van de jaren negentig en ze is wellicht de populairste actrice van India. Ze won verschillende Filmfair Awards, de hoogste onderscheiding in de wereld van de Hindi film.

Moslim na 11 september
Wie er de biografie van Khan op naslaat, zal merken dat de doorleefde vertolking van de acteur geen toeval is. Khan, een gelovig moslim, stamt uit een moslimgezin van New Dehli, maar hij is getrouwd met een hindoevrouw volgens een traditionele hindoeceremonie. Hun kinderen worden in beide godsdiensten opgevoed.

Regie en soundtrack
De regie is van de hand van Karan Johar (Kurbaan, Kabhi Alvida Naa Kehna), een goede vriend van Shahrukh Kahn. In het eerste meiweekend van 2010 was de regisseur in New York om de release van My Name is Khan in de internationale markten te ondersteunen. Johar zorgde onder meer voor een strakkere en snellere montage.

De soundtrack van de film is bijzonder sterk, met een aantrekkelijke mix van Westerse en Indiase elementen. Deze film heeft alles om wereldwijd sterk door te breken.

Bevriend met Bram of met een autist

Bram heeft vijf vrienden, maar die zijn niet zoals hij.

Zij hebben geen autisme! Zijn vrienden hebben nooit beseft hoe totaal anders iemand zijn omgeving kan ervaren en vertalen. Soms is dat moeilijk en soms is het wel handig. Bram heeft namelijk een geheel andere kijk op de wereld. Dit is ook te zien aan zijn mysterieuze notitieboekje.Bram is helemaal niet nieuwsgierig naar waar het geld vandaan komt om auto"s te pimpen of de avonturen hieromheen, maar zijn vrienden wel!

Bram Tuienveld is 12 jaar, zit op een speciale school, neemt alles letterlijk maar is niet achterlijk; hij is autistisch. Soms is hij te vinden bij de vrienden van zijn oudere broer die (met gestolen onderdelen) hun auto's pimpen. Bram komt in de problemen als door zijn fotografisch geheugen en door zijn aantekeningen in een notitieboekje de vriendenclub van zijn broer door de politie wordt opgepakt. Kort daarna moet Bram een van zijn eigen vrienden missen als die wordt aangereden bij een illegale straatrace.

Een boek dat goed en realistisch weergeeft hoe een autistisch kind reageert, hoe hij leeft in zijn wereld en hoe belangrijk structuur is. Het verhaal heeft korte zinnen en korte hoofdstukken. De auteur schrijft uit ervaring, want ze is zelf moeder van twee jongens die een vorm van autisme hebben. Een boek dat jongeren meer inzicht geeft in de leefwereld van iemand die autistisch is. Vanaf ca. 12 jaar.

“Autisme & Eigen Kracht” van start in Overijssel

Op 8 maart 2012 organiseerde het samenwerkingsverband autismehulpverlening Overijssel een kick off bijeenkomst over Autisme & Eigen Kracht (AEK). Ervaringsdeskundigen inspireerden door te vertellen over de betekenis die zij zelf geven aan Eigen Kracht in hun leven. Het visiedocument “visie en activiteiten samenwerkingsverband autismehulpverlening Overijssel 2012 en 2013” werd uitgereikt aan de 130 aanwezigen. Onder hen mensen met autisme, ervaringsdeskundigen en professionals.

Zowel mensen met autisme als professionals kwamen tot één conclusie: professionele hulp dient aanvullend te zijn op wat familie en leden van het sociale netwerk aan ondersteuning kunnen bieden. Eigen Kracht conferenties (aanmelden via 06 - 13 65 23 62, of Overijssel@eigen-kracht.nl ) kunnen een waardevol hulpmiddel zijn in dit proces om tot één plan te komen. De komende twee jaar wordt hier meer ervaring mee opgedaan.

Autisme & Eigen Kracht is een project waarmee het samenwerkingsverband autisme Overijssel in 2012 en 2013 aan de slag gaat. Met subsidie van de provincie Overijssel. Eén van de doelen van Autisme & Eigen Kracht is cliënten te ondersteunen bij het versterken van de regie over eigen leven. Diverse convenantpartijen zijn hier al jaren mee aan de slag. Zo werken Ambiq, Vitree, BJzO, MEE Twente en MEE IJsseloevers vanuit de visie dat de regie van hulpverlening en ondersteuning bij de cliënt en zijn netwerk ligt.

Standaard worden Eigen Kracht conferenties ingezet voorafgaand aan / gecombineerd met hulpverleningstraject. Ook Jarabee, Trias en LSG-Rentray werken met de visie “een netwerkplan is leidend voor de hulpverlening”. In 2012 en 2013 gaan ook de overige Overijsselse convenantpartijen verkennen hoe zij Eigen Kracht in hun primaire proces een plek kunnen geven. Ook krijgt Eigen Kracht een plaats binnen de huidige multidisciplinaire autisme consultteams en gaat men aan de slag met de projecten levenscoach, zorg en onderwijs en arbeid en dagbesteding. Overijssel bevindt zich in de luxe situatie dat de Provincie Overijssel het graag mogelijk maakt dat burgers met een hulpvraag hun eigen besluitvormingsproces inrichten om tot de invulling van hulp te komen. De provincie faciliteert dan ook Eigen Kracht conferenties.

Bron: Samenwerkingsverband Autismehulpverlening Overijssel

Download hier het programma
Download hier het visiedocument
Download hier de openingspresentatie
Download hier het persbericht